Σκέφθηκα
νά ποῦμε μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν εὐχή
τοῦ π. Θεοδώρου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου,
ἕνα θέμα κάπως εἰσαγωγικό γιά τήν
Ἐκκλησία καί ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῆς
Ἐκκλησίας. Γιατί δηλαδή ὑπάρχει ἡ
Ἐκκλησία. Ἴσως εἶναι κάτι πού δέν εἶναι
πολύ ξεκαθαρισμένο μέσα μας. Πολλοί
ἔχουν τήν Ἐκκλησία σάν κάτι καλό καί
λένε: «καλό εἶναι νά πηγαίνει κανείς
στήν Ἐκκλησία».
- Τί
γίνεται ὅμως τελικά μέσα στήν
Ἐκκλησία; Γίνεται κάτι οὐσιαστικό σέ
μᾶς;
Οἱ
Πατέρες λένε ὅτι σωζόμαστε ἐντός τῆς
Ἐκκλησίας καί, ὅποιος εἶναι ἐκτός, δέν
μπορεῖ νά σωθεῖ. Γιατί ἄραγε; Τί ρόλο
παίζει ἡ Ἐκκλησία δηλαδή; Γιατί ὑπάρχει
ἡ Ἐκκλησία; Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς εἶπαν
ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα ἰατρεῖο.
Τί ἰατρεῖο; Σωμάτων ἤ ψυχῶν; Προφανῶς
ψυχῶν. Κατεξοχήν. Γιατί σωμάτων ξέρουμε
εἶναι τά νοσοκομεῖα. Ἀλλά ὅταν κανείς
θεραπεύσει τήν ψυχή, θεραπεύει πολλές
φορές καί τό σῶμα. Καί ὁ Χριστός μας
εἶπε ὅτι ἡ ἀρρώστια τῆς ψυχῆς
δημιουργεῖ ἀρρώστια καί στό σῶμα. Γι’
αὐτό εἶπε: «ἴδε ὑγιής γέγονας· μηκέτι
ἁμάρτανε, ἵνα μή χεῖρόν σοί τι γένηται»
(Ἰω. 5,14). Μήν ξαναμαρτήσεις, γιά νά μή σοῦ
γίνει τίποτα χειρότερο ἀπό αὐτό πού
ἤδη εἶχες, τήν παραλυσία. Πού σημαίνει
ὅτι ἡ παραλυσία ἦταν ἀποτέλεσμα
ἁμαρτιῶν. Ἀρχικά δηλαδή εἶχε ἀρρωστήσει
ἡ ψυχή καί μετά ἔγινε παράλυτος. Ὁ
Χριστός τοῦ θεράπευσε τό σῶμα καί τοῦ
λέει «πρόσεξε μήν ξαναμαρτήσεις νά μήν
πάθεις κάτι χειρότερο ἀπό τήν παραλυσία».
Γνωρίζουμε
ἐπίσης καί τά λεγόμενα ψυχοσωματικά
νοσήματα πού ὑπάρχουν ὡς ὅρος στήν
ἰατρική καί ἔχουν ὡς αἰτία τήν ψυχή
καί ὄχι τό σῶμα. Γιά παράδειγμα, τό
ἕλκος τοῦ δωδεκαδακτύλου ἤ τοῦ στομάχου
ἔχει ὡς αἰτία τό ἄγχος. Δέν ἔχει αἰτία
σωματική ἤ κάποιο μικρόβιο. Βρίσκουν
καί κάποια μικρόβια, ἀλλά κύρια αἰτία
λένε οἱ γιατροί εἶναι τό ἄγχος, τό
στρές, ἀρρωσταίνει ἡ ψυχή. Οἱ ἅγιοι
Πατέρες λένε πώς τό ἄγχος δέν εἶναι
ἀθῶο. Εἶναι ὀλιγοπιστία στόν Θεό, ἡ
ὁποία ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἔρχεται
ὁ διάβολος καί νά δημιουργεῖ καταστάσεις
οἱ ὁποῖες βλάπτουν ὄχι μόνο τήν ψυχή
ἀλλά καί τό σῶμα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι
ἕνα ἰατρεῖο τῶν ψυχῶν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
