Ιστορία
γιά την εμφάνιση απ' τον άλλο κόσμο
Μάς
αφηγείτο ένας αδελφός από το Βέβτσανε: Πέθανε, λέει, ο γείτονάς μου, τον οποίον
αγαπούσα πολύ. Στενοχωριόμουν γι’ αυτόν, προσευχόμουν στο Θεό καί άναβα κεριά.
Μία νύχτα φανερώθηκε στ’ όνειρό μου, τόν είδα καθαρά, αλλά θυμήθηκα ότι είχε
πεθάνει καί τόν ρωτώ: «Καί που βρίσκεσαι τώρα;». Κι αυτός απάντησε: «Στην ουράνια
εκκλησία». ’Ύστερα σιωπήσαμε κι και οι δυο. Τότε είπε πάλι: «Όλα τά μνημόσυνα
που εσείς κάνετε γιά μάς τους νεκρούς, φθάνουν σ’ εμάς στον ουρανό».
Αναμφίβολα
εννοούσε, όχι ότι τό ψωμί, τά κεριά, τό κρασί ή η ελεημοσύνη φθάνουν στον
ουρανό, αλλά ότι η ανακούφιση κι η χαρά φθάνουν στον άλλο κόσμο, στους νεκρούς, απ’ τά δικά μας μνημόσυνα.
