Β Κορ. 8,1 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν,
ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν
ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας,
Β Κορ. 8,1 Φερω δε εις γνώσιν σας, αδελφοί, την δωρεάν, που
έχει δώσει ο Θεός εις τας Εκκλησίας της Μακεδονίας (που τας ηξίωσε δηλαδή να
προσφέρουν το βοήθημα της αγάπης των στους στερουμένους των αδελφούς).
Β Κορ. 8,2 ὅτι ἐν πολλῇ
δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν
καὶ ἡ κατὰ βάθος πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν
εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλότητος αὐτῶν·
Β Κορ. 8,2 Και πρόκειται όντως περί θείας δωρεάς και ενισχύσεως,
διότι ενώ ευρίσκοντο αι Εκκλησίαι αυτά εις μεγάλην δοκιμασίαν θλίψεως, η
πλουσία χαρά των δια το καλόν έργον που επρόκειτο να κάμουν και η εσχάτη
πτωχεία των, εξεχείλισαν και εφάνησαν θαυμασταί εις την μεγάλην απλοχεριά των
και την ολοπρόθυμον γενναιοδωρίαν των.
Β Κορ. 8,3 ὅτι κατὰ
δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ ὑπὲρ δύναμιν, αὐθαίρετοι,
Β Κορ. 8,3 Βεβαιώνω, ότι έδωκαν, όχι μόνο το κατά δύναμιν, αλλά
και υπέρ την δύναμίν των, με ιδικήν των πρωτοβουλίαν, χωρίς κανείς να τους
υποχρεώση.
Β Κορ. 8,4 μετὰ πολλῆς
παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν τὴν χάριν καὶ τὴν
κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους,
Β Κορ. 8,4 Και με πολλάς θερμάς παρακλήσεις μας ικέτευαν να τους
κάμωμεν την χάριν, να συμετάσχουν εις την ιεράν αυτήν υπηρεσίαν της προσφορας
και συλογης βοηθημάτων δια τους πτωχούς Χριστιανούς.
Β Κορ. 8,5 καὶ οὐ καθὼς
ἠλπίσαμεν, ἀλλ᾿ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον
τῷ Κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος Θεοῦ,
Β Κορ. 8,5 Και δεν έδωσαν, όπως και όσα ημείς ηλπίζαμεν και
επεριμέναμεν, αλλ' έδωσαν πρώτα τον ευατόν τους στον Κυριον και έπειτα εις
ημάς, κατά το θέλημα του Κυρίου.
Λουκ.
10,19 ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν
τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ
σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ,
καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ.
Λουκ. 10,19 Ιδού εγώ τώρα σας δίδω την εξουσίαν να πατήτε επάνω
εις φίδια και σκορπιούς, να ποδοπατήτε και να εξουθενώνετε όλην την δύναμιν του
εχθρού, δηλαδή του διαβόλου, και τίποτε από όσα αυτός ενάντιον σας
πανουργεύεται και εφευρίσκει δεν θα σας αδικήση η βλάψη.
Λουκ.
10,20 πλὴν ἐν τούτῳ
μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται·
χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη
ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Λουκ. 10,20 Πλην, μη χαίρετε στούτο μόνον, στο ότι δηλαδή και τα
πονηρά πνεύματα υποτάσσονται εις σας, κυρίως πρέπει να χαίρετε και να
ευφραίνεσθε, διότι τα ονόματα σας έχουν γραφή στους ουρανούς, εις την βασιλείαν
του Θεού”.
Λουκ.
10,21 Ἐν αὐτῇ τῇ
ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς
καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ
οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα
ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας
αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο
εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
Λουκ. 10,21 Αυτήν δε την ώραν ησθάνθη ο Ιησούς βαθυτάτην και
ζωηροτάτην χαράν εις την ψυχήν και την καρδίαν του και είπε· “Σε ευχαριστώ και
σε δοξολογώ, Πατερ, Κυριε του ουρανού και της γης, διότι με δικαιοσύνην και
αγαθότητα ενεργών, έκρυψες τας υψηλάς αυτάς αληθείας της πίστεως από εκείνους
που θεωρούνται σοφοί και συνετοί, και εφανέρωσες αυτάς εις απλοϊκούς και
αφελείς ανθρώπους τους μαθητάς μου, που φαίνονται σαν νήπια εμπρός στους σοφούς
του κόσμου. Ναι Πατερ, διότι αυτή ήτο η αγαθή και δικαίας θέλησίς σου”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
