Α. Αιτία των θλίψεων
Η ζωή σ’ αυτόν
τον κόσμο είναι συνυφασμένη με τις παντός είδους θλίψεις, λόγω του προπατορικού
αμαρτήματος, όπως μας βεβαιώνει και η Αγία Γραφή (Γεν. γ’, 16-17). Η αμαρτία
και ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό έφερε την υπερβολική θλίψη, την
αρρώστια και το θάνατο, που έχουν κυριεύσει τον κόσμο μετά την πτώση του Αδάμ.
Εκτός όμως από τις «φυσιολογικές» αυτές θλίψεις, στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται
ότι θλίψη θα έχουν:
* Οι εργαζόμενοι το κακόν (Ρωμ. β΄9).
* Οι πιστοί που ζουν ευσεβώς και τους
πολεμά ο διάβολος
(Αποκ. Β΄, 10).
* Οι πιστοί κατά τους εσχάτους χρόνους
(Ματ. Κδ΄, 9).
* Όσοι υπερηφανεύονται για τις δωρεές και
ευλογίες του Θεού ή, για να μην υπερηφανεύονται (Β’ Κορ. Ιβ΄, 7).
Η ζωή δηλ. του
ανθρώπου είναι καιρός δοκιμασίας και θλίψεων και ο πιστός αντιμετωπίζοντάς τες
έχει πάντα μπροστά του το παράδειγμα του ίδιου του Χριστού, ο Οποίος «έπαθεν υπέρ υμών (αναλαβών εκουσίως την
αμαρτία, τη θλίψη και το θάνατο), υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν, ίνα ακολουθήσητε
τοις ίχνεσιν αυτού» (βλ. Α’ Πετρ. Β΄, 21), μας άφησε δηλ. παράδειγμα για να
ακολουθήσουμε τα ίχνη Του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
