– Προσευχή είναι η συνομιλία με τον Θεό. Είναι βλαστός της πραότητας
και της αοργησίας, είναι καρπός της χαράς και της ευχαριστίας. Κατά τον
Ευάγριο τον Ποντικό, είναι η αποδίωξη της λύπης και της απελπισίας.
Είναι η ένωση και συνάφεια του ανθρώπου με τον Θεό και, κατά τους
Πατέρες, η δύναμη του κόσμου, η συμφιλίωση με τον Θεό, η μητέρα των
δακρύων και η θυγατέρα αυτών. Η προσευχή είναι το κλειδί της βασιλείας
των ουρανών και, κατά τον Ρώσο άγιο Θεοφάνη τον Έγκλειστο, είναι η
ανάβαση του νου και των σκέψεών μας στον Θεό.
Η προσευχή έχει τρεις βαθμούς: Στον πρώτο ανήκει η προφορική ή σωματική προσευχή, στον δεύτερο η νοερά και στον τρίτο η καρδιακή.
– Πώς γνωρίζει κάποιος ότι προσευχήθηκε αληθινά στον Θεό;
– Η αίσθηση της παρουσίας του Θεού στην προσευχή μας γίνεται κυρίως
όταν ο προσευχόμενος δεν απαγγέλλει τίποτε με λόγια. Γι’ αυτό, όταν τα
λόγια της ευχής φθάσουν στην καρδιά, τότε σίγουρα αυτή η προσευχή είναι
αληθινή.
– Γνωρίζει ο άνθρωπος πότε πέρασε από τη μία βαθμίδα της προσευχής στην άλλη;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/