Όταν
επέστρεψα εις Χριστόν, θυμάμαι ότι επί 4 συναπτά χρόνια είχα μεγάλα γυμνάσια. Δεν
μπορούσα να φανταστώ, πώς ενεργεί ο Θεός! Καί επειδή δεν βρέθηκε άνθρωπος γιά να
μου πει, πώς να πολιτευτώ στα γυμνάσια αυτά, ήμουν έτοιμος να επιστρέψω στο
δρόμο της αμαρτίας. Όμως ήρθε η πρόνοια του Θεού καί μέ συγκράτησε. Καί μία
μέρα, διαβάζοντας ένα πνευματικό στιχάκι από τό ημερολόγιο, πού μιλούσε γιά την
περίπτωσή μου, μέ ενθάρρυνε να παραμείνω εις Χριστό. Βέβαια μέσα μου, αναρωτιόμουν
καί έλεγα: Μα τόσο δύσκολο είναι να επιστρέφει κανείς...;
Ο Θεός βλέποντας την προσπάθειά μου, με ξαναβοήθησε. Καί βλέπω στο όνειρό μου,
έναν ψηλό όμορφο άνδρα, ο οποίος μέ πήρε καί μέ ταξίδεψε. Αυτός περπατούσε
μπροστά μου καί εγώ τον ακολουθούσα. Είχα την αίσθηση ότι είχαμε περπατήσει
τόσο πολύ, πού νόμιζα ότι είχαμε φτάσει μέχρι την Μέση Ανατολή.
