Ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας.
Γίνεται σήμερα ως προτύπωση της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
και οι γυναίκες συμβολίζουν την Παναγία, η οποία έφερε στις αγκάλες της
τον Υιόν της και τον πρόσφερε στον ναό ως θυσίαν «ευπρόσδεκτη».
Κατά το πρότυπο της Παναγίας,λοιπόν, η μητέρα έπειτα από σαράντα
ημέρες πηγαίνει το βρέφος στο ναό για δυο λόγους. Πρώτον, για να εισάγει
το βρέφος στο ναό, ώστε αυτό να μπορεί στη συνέχεια να βαπτισθεί και να
συμμετάσχει στην εν Χριστώ λατρευτική ζωή, και δεύτερον για να
καθαρισθεί και αυτή “από πάσης αμαρτίας και από παντός ρύπου…ίνα αξιωθεί
ακατακρίτως μετασχείν των αγίων Μυστηρίων”. Με αυτό τον τρόπο εισέρεται
στην κανονική εκκλησιαστική ζωή , που λόγω της γέννας στερήθηκε για
σαράντα ημέρες.
Όλα αυτά γίνονται προς μίμηση του σαραντισμού του Κυρίου.
