Πρέπει να σεβόμαστε τη γλώσσα που έχει η Εκκλησία μας
Του
π.Γεωργίου Δ. Μεταλληνού
Η
Ορθοδοξία, ως η Εκκλησία του Χριστού, έχει σώσει την ελληνική μας γλώσσα σ' όλη
την ιστορική διαχρονία της, από τον Ομηρο έως σήμερα, στη Θεολογία και τη
λατρεία της. Αλλωστε ο αποστολικός και πατερικός λόγος διαχέεται συνεχώς στα
λειτουργικά μας δρώμενα, ώστε να γίνεται «άκουσμα και λάλημα» του
εκκλησιαστικού σώματος.
Η διάκριση μεταξύ «αρχαίας» και «νέας» ελληνικής για
την Ορθοδοξία δεν είναι πρόβλημα, διότι τον 16ο αιώνα, με την εξάπλωση στην
«καθ' ημάς Ανατολή» των δυτικών προπαγανδών, παπικής και προτεσταντικής, που
χρησιμοποιούσαν τη «δημοτική», το Εθναρχικό μας Κέντρο (Οικουμενικό
Πατριαρχείο) έλαβε μια σημαντική απόφαση: η μεν λατρεία να διατηρήσει τη
γλωσσική μορφή της, το κήρυγμα όμως να γίνεται στην καθημερινή γλώσσα του λαού.
Αλλωστε και η γλώσσα της λατρείας, λόγω της συνέχειας της ελληνικής γλώσσας,
προσφέρει γλωσσικό πλούτο, που ηχεί στα ώτα του λαού όχι ως κάτι το ξένο και,
συνεπώς, ακατανόητο.
