Ὁσίου
Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου
Μέσα
στά θεόπνευστα κείμενα τοῦ ὁσίου Συμεών
τοῦ Στουδίτη, ἀνάμεσα στίς ἄλλες
θαυμάσιες διδαχές του, βρέθηκε γραμμένο
καί τοῦτο: «Ἀδελφέ, νά μήν κοινωνήσεις
ποτέ σου τά Ἄχραντα Μυστήρια χωρίς
δάκρυα». Αὐτό τό φύλαξε ὁ ἴδιος σ᾿ ὅλη
του τή ζωή, γι᾿ αὐτό τό δίδαξε καί σέ
μᾶς. Ἀλλά μόλις τ᾿ ἄκουσαν μερικοί,
ὄχι μόνο λαϊκοί ἀλλά καί μοναχοί
ὀνομαστοί στήν ἀρετή, παραξενεύτηκαν
καί εἶπαν: “Ἐμεῖς λοιπόν πρέπει νά
μένουμε σχεδόν πάντα ἀκοινώνητοι, γιατί
εἶν᾿ ἀδύνατο νά κοινωνοῦμε κάθε φορά
μέ δάκρυα”.
Ἀκούγοντας
τους ἐγώ ὁ ἄθλιος, ἀποτραβήχθηκα κι
ἔκλαψα πικρά.
Ἀλλοίμονο στή τύφλωση
καί τήν ἀναισθησία τους! Ἄν φρόντιζαν
νά ἔχουν ἀδιάλειπτη μετάνοια, δέν θά
τό ἔλεγαν ἀδύνατο. Ἄν εἶχαν καρπούς
πνευματικούς, δέν θά ἦταν ἀμέτοχοι σ᾿
αὐτό τό θεῖο χάρισμα. Ἄν ἀποκτοῦσαν
γνήσιο φόβο Θεοῦ, θά παραδέχονταν πώς
μπορεῖ κανείς νά κλαίει ὄχι μόνο ὅταν
κοινωνεῖ, ἀλλά πάντα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/