Σκέφθηκα
σήμερα μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ν’ ἀναφερθοῦμε
σ’ ἕνα ἐπίκαιρο θέμα, τό ὁποῖο
σχετίζεται μέ τήν πνευματική μητέρα
μας, ἡ ὁποῖα δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν
Ἁγία μας Ἐκκλησία, τήν «Μία, Ἁγία,
Ὀρθόδοξη, Καθολική καί
Ἀποστολική Ἐκκλησία»,
ὅπως τήν ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς
Πίστεως. Λέγω δέ, ὅτι εἶναι μητέρα μας
πνευματική, διότι αὐτή μᾶς γέννησε
πνευματικά διά τοῦ μυστηρίου τοῦ Ἁγίου
Βαπτίσματος μέσα στήν ἁγία κολυμβήθρα.
Ὅπως λοιπόν κανείς ὀφείλει νά ἀγαπάει
τούς σαρκικούς του γονεῖς, τόν πατέρα
του καί τήν μητέρα του -μετά τόν Θεό
εἶναι οἱ γονεῖς- ἔτσι ὀφείλει, προπάντων
καί πάνω ἀπό ὅλα, νά ἀγαπάει τόν Πατέρα
του τόν οὐράνιο, τόν Θεό πατέρα καί τήν
μητέρα τήν ἁγία μας Ἐκκλησία, πού ὅπως
λένε οἱ ἅγιοι, δέν εἶναι τίποτα ἄλλο
παρά ὁ Χριστός παρατεινόμενος εἰς τούς
αἰῶνας. Ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος,
ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία εἶναι
τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἔχει ὡς
κεφαλή τόν ἴδιο τόν Χριστό (Κολ.
1,18).
Ἑπομένως
τό νά ἀσχολούμαστε μέ τήν ἁγία μας
Ἐκκλησία εἶναι θέμα ζωτικό γιά μᾶς.
Εἶναι θέμα ὑποχρέωσης. Τό πιό σπουδαῖο
πράγμα γιά τό ὁποῖο πρέπει νά φροντίζουμε,
ν’ ἀγαπᾶμε συγχρόνως βεβαίως μέ τόν
Θεό, εἶναι νά ἐνδιαφερόμαστε γιά ὅ,τι
συμβαίνει στήν Ἐκκλησία .
http://hristospanagia3.blogspot.gr/