Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἀγωγή
τῶν παιδιῶν: ἡ ἀπαλλαγή ἀπό τόν
ἐγωισμό» (Ὁμιλία στίς 10-06-2009)
Συνεχίζουμε
μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τοῦ
Γέροντα νά μελετᾶμε καί νά σχολιάζουμε
τό μικρό αὐτό βιβλίο καί σχετικό μέ τήν
ἀγωγή τῶν παιδιῶν τοῦ Ἐπισκόπου
Εἰρηναίου καί σήμερα θά ἀσχοληθοῦμε
μέ τό πολύ βασικό θέμα τῆς καταπολέμησης
τοῦ ἐγωισμοῦ στά παιδιά. Πῶς ἀπαλλάσσονται
τά παιδιά ἀπό τόν ἐγωισμό, ἄν
ἀπαλλάσσονται, ἄν μποροῦν νά ἀπαλλαχθοῦν
τουλάχιστον σέ κάποιο βαθμό. Γιατί ὁ
ἐγωισμός, ὅπως ξέρετε, εἶναι τό κυρίαρχο
πάθος, ἡ μεγαλύτερη ἀρρώστια πού ἔχει
ὁ ἄνθρωπος μέσα του καί ἡ μεγαλύτερη
πλάνη. Εἶναι πραγματικά μιά πλάνη, μιά
πλανεμένη δηλαδή ἰδέα ὅτι εἶναι κάτι
καί ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἐγωισμό,
οὐσιαστικά δέν ξέρει ποιός εἶναι.
Ἀγνοεῖ δηλαδή τόν ἑαυτό του. Δηλαδή
δέν ἔχει αὐτογνωσία. Αὐτό τό λέω γιατί
ἀκριβῶς τό ἀντίστροφο εἶναι ἡ γνώση
τοῦ ἑαυτοῦ μας.
- Τί
σημαίνει νά γνωρίσω τόν ἑαυτό μου;