Μάλιστα
βεβαιώνει ότι καί εις τούς χρόνους του πάππου της τούτου (δηλαδή πριν πέντε
γενεές) υπήρχε ήδη η ροδιά εις τον τάφο του Αγίου καί εκ του καρπού της ελάμβανον αι στείρες καί τεκνοποιούσαν.
Τό
1894, διηγείτο
εις τά παιδία καί τά εγγόνια της η Ξένη Ιωάννου Οίκονομοπούλου (του
«Γιαννάτση του
’Κονόμου») ήτο 6 ετών καί μαζί μέ την αδελφήν της καί το γαμβρόν της, το
επώνυμον Μπράβου, αλλά καί μέ κάποιον Εφοριακόν υπηρετούντα είς τά
Μέγαρα, ονόματι
Βελέντζα καί μέ την σύζυγόν του, μέ κάρο, ανέβηκαν εις το διαλελυμμένον
Μοναστήρι του Κυπαρίσσου διά να προσκυνήσουν καί ανάψουν τά κανδήλια.
Εκεί διαπίστωσαν,
ότι δεν είχον φωτιά διά να ανάψουν τά κανδήλια. ’Ήλπιζον ότι κάποιος
μοναχικός
άνθρωπος, τακτικώς ερχόμενος καί περιποιούμενος τον Ναόν, λεγόμενος από
τούς Μεγαρείς
«Ακουλές» θα ήτο εκεί καί θα τούς προμήθευε φωτιά.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
