-- Βρε παιδί μου, όποιος δεν βλέπει στην προσευχή με τα μάτια της ψυχής τον Χριστό αυτός δεν έμαθε να προσεύχεται.
--Εντάξει αυτό το καταλαβαίνω όμως εννοώ αν είδες και με τα μάτια του σώματος ποτέ τον Κύριο.
--Αχ
νάξερες τι είναι να δεις τον Χριστό με τα μάτια! Μόλις τον βλέπεις μέσα
σου γεμίζεις με μία απερίγραπτη χαρά. Όμως σε καταλαμβάνει κι ένα
ασυγκράτητο δέος ώστε αυθόρμητα λυγίζουν τα πόδια πέφτεις μπροστά του
μπρούμυτα και με ασταμάτητους λυγμούς μένεις εκστατικός. Εκεί τι να
πεις΄ παρουσία Θεού. Μόνο θαυμάζεις, συντρίβεσαι και κλαις ασταμάτητα.
Εν
προκειμένω εμμέσως αλλά πολύ σαφώς αποκαλύπτει μια άλλη πνευματική
εμπειρία.
