Όταν πια κατέβηκα
από το καράβι στην παραλία της ορθόδοξης χώρας του Μαυροβούνιου, είχα την αίσθηση
πώς πάτησα σε «στέρεο» έδαφος, βρίσκοντας αμέσως την ανάπαυση πού ζητούσε η
ψυχή μου και πού δεν μπόρεσε να νιώσει στις λατινικές χώρες. Στο Μπάρ ρώτησα
πώς μπορώ να έρθω σε επαφή με την μοναχή Άννα. Μου είπαν να περιμένω δύο ημέρες,
μέχρι την Παρασκευή πού θα είχε αγορά, οπότε θα ερχόταν ο ιερέας πού θα
μπορούσε να με πάει σ’ εκείνην. Όντως, την Παρασκευή ήρθε ο Ιερέας. Ήταν
περίπου εβδομήντα χρονών, ωστόσο φαινόταν υγιής και ήταν ντυμένος πολύ απλά.
Αφού τον γνώρισα και φανέρωσα την πρόθεσή μου να γνωρίσω την μοναχή, δέχθηκε να
με βοηθήσει. Τον ακολούθησα για δώδεκα χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι του, όπου με
φιλοξένησε. Τά επόμενο πρωί με οδήγησε στην μοναχή.
