Μοναχός και Ιεραποστολή
ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
Καλόν λυπήσαι γονείς, και μη Κύριον.
ο μεν γαρ Κύριος και έπλασεν, και έσωσεν.
οι δε πολλάκις ους ηγάπησαν απώλεσαν
και τη κολάσει παρέδωκαν.
(αγ. Ιωάν. Κλίμακος)
Αντί προλόγου
Όντως
είναι μεγάλο θαύμα να βλέπει κανείς νέους και νέες, κάθε ηλικίας και
μόρφωσης, να μην τους κάνουν καμία εντύπωση τα όσα (δήθεν ωραία και
ευχάριστα) διαθέτει η εποχή μας, αλλά να τα' απαρνούνται όλα, και με
βιαστικό και χαρούμενο βήμα, όπως τα ελάφια που διψούν, να πηγαίνουν
στις Ιερές Μονές για να βρουν εκείνο που δεν μπορεί σήμερα να τους
προσφέρει (η δήθεν πλούσια, αλλά μάλλον ταλαιπωρημένη) εποχή μας. Για να
αναφέρουμε στον συντομότατο αυτόν πρόλογο, τι είναι, ή τι σημαίνει
Ορθόδοξος Ανατολικός Μοναχισμός είναι εντελώς αδύνατο. Για αυτόν έγραψαν
συγγραφείς μεγάλου αναστήματος και Θεοφόροι Πατέρες καθοδηγούμενοι από
το Άγιο Πνεύμα.
