Η πνευματική αγάπη είναι ανώτερη από την αγάπη που έχουν τα κατά
σάρκα αδέρφια, γιατί συγγενεύει κανείς από Χριστό, κι όχι από μάνα.
Όσοι έχουν αυτή την αγνή (αρχοντική) αγάπη, είναι γεμάτοι από καλωσύνη,
γιατί μέσα τους έχουν το Χριστό και στο πρόσωπό τους ζωγραφισμένη την
θεότητα. Αδύνατον είναι φυσικά να έλθει η αγάπη του Χριστού μέσα μας,
εάν δεν βγάλουμε έξω τον εαυτό μας από την αγάπη μας, και να την δώσουμε
στον Θεό και στις Εικόνες Του και να δινόμαστε πάντα στους άλλους,
χωρίς να θέλουμε να μας δίνονται οι άλλοι.
Όσοι πονάνε πολύ και για την σωτηρία όλου του κόσμου και βοηθάνε με
τον τρόπο τους (αγωνιζόμενοι) και εμπιστεύονται τον εαυτό τους ταπεινά
στα χέρια του Θεού, αυτοί νιώθουν και την μεγαλύτερη χαρά του κόσμου,
και η ζωή τους τότε είναι μια συνεχής δοξολογία, γιατί φτερουγίζουν
εσωτερικά σαν άγγελοι, δοξολογώντας μέρα-νύχτα τον Θεό.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
