 |
Η ενασχόλησις περί τους
ιερούς Κανόνας αποτελεί επείγουσαν ανάγκην διά την Εκκλησίαν. Η σύγχυσις
ήτις υπάρχει ως προς την αξίαν και την σημασίαν των ιερών Κανόνων
οδηγεί τα πράγματα της Εκκλησίας ένθα ου δει. Πρέπει να αποβή συνείδησις
πάντων ότι οι ιεροί Κανόνες δεν είνε ανθρώπινα επινοήματα, αλλά καρποί του Αγίου Πνεύματος.
«Τοις την ιερατικήν λαχούσιν αξίαν, μαρτύριά τε και κατορθώματα
αι των κανονικών διατάξεών εισιν υποτυπώσεις… Τούτων ουν ούτως όντων και
διαμαρτυρουμένων ημίν, αγαλλιώμενοι επ’ αυτοίς, ως εί τις εύροι σκύλα
πολλά, ασπασίως τους θείους Κανόνας ενστερνιζόμεθα και ολόκληρον την
αυτών διαταγήν και ασάλευτον κρατύνομεν των εκτεθέντων υπό των αγίων
σαλπίγγων του Πνεύματος, των πανευφήμων Αποστόλων, των τε εξ αγίων
Οικουμενικών Συνόδων και των τοπικώς συνανθροισθεισών, επί εκδόσει
τοιούτων διαταγμάτων, και των αγίων Πατέρων ημών. Εξ ενός γαρ άπαντες
και του αυτού Πνεύματος αυγασθέντες, ώρισαν τα συμφέροντα…», αποφαίνεται επισήμως και αυθεντικώς η Εκκλησία διά της αγίας Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου (Κανών Α’).
Μόνον διά της πιστής και ανιδιοτελούς τηρήσεως των ιερών Κανόνων η Εκκλησία κυβερνάται θεανθρωπίνως και ουχί ανθρωπίνως.
