Οι πόνοι στον κόσμο είναι επακόλουθα της αμαρτίας
(Ιώβ 4, 8· Ψαλ. 7, 14-16· Παροιμ. 22, 8· Ιερ. 4, 18). Τα διάφορα
παθήματα είναι τιμωρίες για αμαρτίες (Λευ. 26, 24-28· Β’ Βασ. 7, 14),
αν, όμως, θα δεχθούμε όλα τα παθήματα με υπομονή και ευχαριστία, θα μας
φέρουν μεγάλο πνευματικό όφελος προς σωτηρία της ψυχής μας.
Γενικά βλέπουμε, ότι όσο πληθαίνουν οι αμαρτίες και οι κακίες στον
κόσμο, τόσο πληθαίνουν και οι παιδαγωγικές επισκέψεις, δηλαδή ο λιμός,
οι σεισμοί, οι πόλεμοι, οι πάσης φύσεως αρρώστιες και ο θάνατος. Η
μέριμνά μας, των χριστιανών, είναι να εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες, να συμφιλιωθούμε με τον Θεό και να έχουμε φόβο Θεού, ταπείνωση και υπομονή, και τότε όλες αυτές οι ταλαιπωρίες θα λιγοστέψουν και θα μας είναι πολύ ωφέλιμες για τη σωτηρία μας.
Ποιος είναι ο λόγος και ο σκοπός των θλίψεων;
