Ἀπό
τόν βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς
Ἡ
ἁγία Συγκλητική, πέρα ἀπό τίς ἄλλες
ἀρετές πού εἶχε, δέν ἀμελοῦσε καί τό
σωτήριο φάρμακο τοῦ σώματος, τή νηστεία.
Τόσο τήν ἀγαποῦσε, ὥστε θεωροῦσε πώς
τίποτε δέν εἶναι ἰσάξιό της καί ὅτι
αὐτή εἶναι ὁ φύλακας καί τό θεμέλιο
τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Ἄν τύχαινε ποτέ ἀπό
ἀνάγκη νά φάει περισσότερο ἀπό τό
συνηθισμένο, πάθαινε τό ἀντίθετο ἀπό
ἐκείνους πού τρῶνε· χλώμιαζε δηλαδή
τό πρόσωπό της καί ἀδυνάτιζε τό σῶμα
της. Ὅπως λοιπόν ἀπό τά φουντωμένα
δέντρα κόβουν τά ἄκαρπα κλαδιά, ἔτσι
καί αὐτή πάντοτε, κάθε ἀγκάθι πού
φύτρωνε στόν νοῦ της, τό ἔκοβε μέ τή
νηστεία καί τήν προσευχή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/