Στις
27 Φεβρουάριου του 1924 ο π. Σέργιος επέστρεψε στη Μόσχα και την άλλη μέρα εμφανίστηκε,
όπως τον είχαν διατάξει, στην ΓκεΠεΟυ, προκειμένου να πάρει οδηγίες για την
περαιτέρω εκκλησιαστική του δραστηριότητα. Η ανακρίτρια, στην οποία είχε ανατεθεί η υπόθεσή του, του
είπε ότι μπορούσε να τελεί τις ακολουθίες και να κηρύσσει στη διάρκειά τους,
όχι όμως να επιτελεί οποιοδήποτε άλλο διοικητικό ή ποιμαντικό έργο.
Ο π. Σέργιος, επιστρέφοντας στη Μονή των Αγίων Μάρθας και Μαρίας, εγκαταστάθηκε
σ’ ένα μικρό διαμέρισμα, στον δεύτερο όροφο ενός κτιρίου του μοναστηριακού
συγκροτήματος, όπου έμενε και πρώτα. Στο μεταξύ ένα τμήμα της μονής είχε δημευτεί
από τις αρχές και μετατραπεί σε πολυκλινική.
Μερικοί
από τους υπαλλήλους της, προκειμένου να πάρουν το διαμέρισμα του π. Σέργιου,
δεν δίστασαν να προβούν σε καταγγελία εναντίον του για τη διενέργεια δήθεν αντισοβιετικής
προπαγάνδας ανάμεσα στις μοναχές.
