«Παιδί
μου, ἀπό τά νιάτα σου διάλεξε τήν
παιδεία, κι ὥς τά βαθιά σου γηρατειά θά
βρίσκεις τή σοφία. Ὅπως κοπιάζει ὁ
ζευγάς καί ὁ σποριάς, ἔτσι κι ἐσύ ἔλα
κοντά της, μέ τήν ἀπόφαση νά κοπιάσεις,
καί πρόσμενε τούς καλούς καρπούς της».
Σοφ,
Σειρ. 6 : 18-19.
Ἡ
οὐσιαστική
ἐργασία
τοῦ
μοναχοῦ
εἶναι
ἡ
προσευχή,
γιατί
αὐτή
ἑνώνει
τόν
ἄνθρωπο
μέ
τόν
Θεό.
Ὅλες
οἱ
ἄλλες
μοναχικές
ἐργασίες
εἴτε
προετοιμάζουν
γιά
τήν
προσευχή,
εἴτε
συντελοῦν
στήν
καλή
διεξαγωγή
τῆς
προσευχῆς,
εἴτε
πάλι
δίνονται
ἐξολοκλήρου
σ᾿
ἐκείνους
πού
δέν
μποροῦν
ν᾿
ἀσχοληθοῦν
ἀποκλειστικά
μέ
τήν
προσευχή,
ἐπειδή
εἶναι
πνευματικά
ἀδύναμοι
ἤ
ψυχικά
ἀκαλλιέργητοι.
Ὁ
ὅσιος
Μάρκος
ὁ
Ἀσκητής
λέει:
«Ὅσοι
δέν
μποροῦν
νά
ἐπιμένουν
στήν
προσευχή,
καλό
εἶναι
νά
καταγίνονται
στή
διακονία»,
νά
κοπιάζουν
δηλαδή
σέ
πρακτικές
ἐργασίες
μέ
ὑπακοή,
«γιά
νά
μήν
ξεπέσουν
κι
ἀπό
τά
δύο.
Ὅσοι,
ὅμως,
μποροῦν,
εἶναι
προτιμότερο
νά
μήν
παραμελοῦν
τό
καλύτερο»1.
