Ἁγίου
Ἰγνατίου
Μπριαντσανίνωφ
Εἴ
τις ἑτεροδιδασκαλεῖ... τετύφωται, μηδέν
ἐπιστάμενος, ἀλλά νοσῶν περί ζητήσεις
καί λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται φθόνος,
ἔρις, βλασφημίαι, ὑπόνοιαι πονηραί,
παραδιατριβαί διεφθαρμένων ἀνθρώπων
τόν νοῦν καί ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας,
νομιζόντων πορισμόν εἶναι τήν εὐσέβειαν»
(στ΄
:
3-5).
Ὅσοι
προσπαθοῦν νά γνωρίσουν τή διδασκαλία
τοῦ Χριστοῦ, ὄχι γιά τόν ἴδιο τόν Κύριο
ἀλλά γιά ν᾿ ἀποκτήσουν κάποιο ἐπίγειο
κέρδος ἤ πρόσκαιρη τιμή, ποτέ δέν θά
μπορέσουν ν᾿ ἀποκτήσουν τόν ἀληθινό
πνευματικό λογισμό. Γιατί ὁ λογισμός
αὐτός εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, πού χαρίζεται
στούς ταπεινούς σύμφωνα μέ τό μέτρο τῆς
πίστεως, τῆς καθάρσεως ἀπό τά πάθη καί
τῆς αὐτοθυσίας τους.
Ἄν
δεῖς κάποιους, πού αὐτοαποκαλοῦνται
διδάσκαλοι καί νομίζουν ὅτι γνωρίζουν
τόν Χριστό, νά παραδίνονται σέ φιλονικίες,
ζήλιες, κακολογίες, καχυποψίες, ἀντιπάθειες
καί ἄλλα πάθη, νά ξέρεις ὅτι αὐτοί
ἔχουν νεκρή γνώση μόνο ἀπό τήν ἀκοή.
