Στὰ
ἀνατολικὰ παράλια τοῦ Εὐξείνου Πόντου καὶ
νοτιοανατολικὰ τῆς Ρωσίας ἐκτείνεται ἡ μαρτυρικὴ
Γεωργία. Ὁ λαός της εἶχε τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία νὰ δεχθεῖ
τὸν σπόρο τῆς χριστιανικῆς πίστεως ἀπὸ τὸν φλογερὸ μαθητὴ τοῦ
Κυρίου πρωτόκλητο ἅγιο Ἀνδρέα. Ἡ ὁριστικὴ ὅμως
μεταστροφὴ στὴν ὀρθόδοξη πίστη τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τῆς
Ἰβηρίας ἔγινε στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνος ἀπὸ τὴν ἁγία Νίνα,
τὴν ὁποία ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας ἑορτάζει στὶς
14 Ἰανουαρίου καὶ τὴν τιμᾶ ὡς μεγάλη Ἰσαπόστολο.
Ὅμως
τὸ φῶς τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας δὲν εἶχε εἰσχωρήσει
παντοῦ. Ὑπῆρχαν περιοχὲς ποὺ ἦταν λιγότερο ἢ περισσότερο
βυθισμένες στὸ σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρίας.
Βρισκόμαστε
στὸν 6ο μ.Χ. αἰώνα. Στὴν ἥσυχη πεδιάδα τῆς Κολά, σὲ κάποιο
χωριό, ἐκεῖ ὅπου ἀναβλύζουν τὰ γάργαρα νερὰ τοῦ ποταμοῦ
Μτκβάρι (Κύρου), στὰ νοτιοδυτικὰ τῆς Γεωργίας, λίγοι ἦταν οἱ
Χριστιανοί, ἐνῶ οἱ πιὸ πολλοὶ ἄθεοι, εἰδωλολάτρες. Ἀνάμεσα
σ’ αὐτοὺς καὶ ἐννέα μικρὰ παιδιὰ ἡλικίας ἀπὸ 7 ἕως 9 ἐτῶν, ὁ
Γκουαράμ, ὁ Ἀνταρνασέ, ὁ Μπακάρ, ὁ Βάτσε, ὁ Μπαρτζίμι, ὁ
Τάτσι, ὁ Τζουανσέρι, ὁ Ραμάζι καὶ ὁ Παρσμάν. Μέσα στὴν παρέα
τους τὰ παιδιὰ αὐτὰ δέχονται νὰ ὑπάρχουν καὶ Χριστιανόπουλα.
http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/