Συνεχίζουμε, ἀγαπητοί μου, τό περί μακαρισμῶν θέμα μας. Βρισκόμαστε στόν ὄγδοο
μακαρισμό, πού λέει:
«μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης,
ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»[1]. Δηλαδή θά λέγαμε ὅτι εἶναι εὐτυχισμένοι ὅσοι ἐφαρμόσουν
τούς ἑπτά προηγούμενους μακαρισμούς. Ὁ Θεός θά τούς εὐλογεῖ, καί οἱ ἄνθρωποι
θά τούς τιμοῦν ἰδιαίτερα. Μέσα στή ζωή θά εἶναι ἕνα ὡραῖο, ζωντανό παράδειγμα
πρός μίμηση. Ἔτσι βέβαια μποροῦμε νά φανταστοῦμε ἐκείνους πού ἐφάρμοσαν,
τουλάχιστον ἕως τώρα, τούς ἑπτά μακαρισμούς.
Ἀλλά δυστυχῶς
τά πράγματα δέν εἶναι ἔτσι. Ἐδῶ ὑπάρχει ἡ πιό περίεργη καί ἐκ πρώτης
ὄψεως ἀνεξήγητη συμπεριφορά. Μόλις ἀρχίσει ὁ ἄνθρωπος νά ζεῖ μία
πνευματική ζωή, ἐνταγμένος ἀκριβῶς μέσα στόν χῶρο καί στό πνεῦμα τῶν
μακαρισμῶν, ἀρχίζει
ἕνας ἀσταμάτητος πόλεμος, καί ἀπό τόν Διάβολο καί ἀπό τούς ἀνθρώπους ἐκείνους
πού ἀνήκουν στόν Διάβολο, καί λειτουργοῦν ὡς ὄργανά του, ὅπως ἀναφέρεται
στή Σοφία Σολομῶντος, δηλαδή «τῆς ἐκείνου μερίδος»[2].
Ἐδῶ ἀμέσως τώρα θά προσπαθήσουμε
νά κατανοήσουμε τό γιατί ξεσπάει αὐτός ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν
πνευματικῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ θά περιμέναμε νά θεωροῦνται ὑπόδειγμα
ζωῆς μέσα στό κοινωνικό μας σύνολο. Αὐτό τό γιατί θά ἐπιχειρήσουμε, ἀγαπητοί μου, νά ἀναλύσουμε ἀπόψε.
Συνεχίζουμε, ἀγαπητοί μου, τό περί μακαρισμῶν θέμα μας. Βρισκόμαστε στόν ὄγδοο
μακαρισμό, πού λέει:
«μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης,
ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»[1]. Δηλαδή θά λέγαμε ὅτι εἶναι εὐτυχισμένοι ὅσοι ἐφαρμόσουν
τούς ἑπτά προηγούμενους μακαρισμούς. Ὁ Θεός θά τούς εὐλογεῖ, καί οἱ ἄνθρωποι
θά τούς τιμοῦν ἰδιαίτερα. Μέσα στή ζωή θά εἶναι ἕνα ὡραῖο, ζωντανό παράδειγμα
πρός μίμηση. Ἔτσι βέβαια μποροῦμε νά φανταστοῦμε ἐκείνους πού ἐφάρμοσαν,
τουλάχιστον ἕως τώρα, τούς ἑπτά μακαρισμούς.
Ἀλλά δυστυχῶς
τά πράγματα δέν εἶναι ἔτσι. Ἐδῶ ὑπάρχει ἡ πιό περίεργη καί ἐκ πρώτης
ὄψεως ἀνεξήγητη συμπεριφορά. Μόλις ἀρχίσει ὁ ἄνθρωπος νά ζεῖ μία
πνευματική ζωή, ἐνταγμένος ἀκριβῶς μέσα στόν χῶρο καί στό πνεῦμα τῶν
μακαρισμῶν, ἀρχίζει
ἕνας ἀσταμάτητος πόλεμος, καί ἀπό τόν Διάβολο καί ἀπό τούς ἀνθρώπους ἐκείνους
πού ἀνήκουν στόν Διάβολο, καί λειτουργοῦν ὡς ὄργανά του, ὅπως ἀναφέρεται
στή Σοφία Σολομῶντος, δηλαδή «τῆς ἐκείνου μερίδος»[2].
Ἐδῶ ἀμέσως τώρα θά προσπαθήσουμε
νά κατανοήσουμε τό γιατί ξεσπάει αὐτός ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν
πνευματικῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ θά περιμέναμε νά θεωροῦνται ὑπόδειγμα
ζωῆς μέσα στό κοινωνικό μας σύνολο. Αὐτό τό γιατί θά ἐπιχειρήσουμε, ἀγαπητοί μου, νά ἀναλύσουμε ἀπόψε.