Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΕ ΤΟ ΙΑΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ.
Θεωρούμε
κατάλληλη τη στιγμή, χάριν νουθεσίας, να παραθέσουμε τη διήγηση για
κάποιο μοναχό ό όποιος υπέταξε το δικό του θέλημα στο θέλημα τού Θεού
και απόλαυσε μεγάλη ειρήνη στην ψυχή του, λαμβάνοντας από τον Θεό το
ιαματικό χάρισμα. Πολλοί ασθενείς γίνονταν καλά μόνο με το άγγιγμα τού
ενδύματος του. Παντού συναντούσε μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπο του.
Μεταξύ
αυτών, οι αδελφοί της μονής εκπλήττονταν πολύ με όσα γίνονταν από το
συμμοναστή τους, επειδή δεν παρατηρούσαν σ' αυτόν κανένα ιδιαίτερα
εξέχον ασκητικό αγώνισμα, ούτε αυστηρή νηστεία, ούτε υπερβολικούς
κόπους, ούτε κάτι άλλο.
Ζούσε όπως όλοι οι άλλοι.
Ένα
μόνο πράγμα κρατούσε με αυστηρότητα. Όλα όσα τού συνέβαιναν τα δεχόταν
πρόθυμα και ευχαριστούσε γι' αυτά τον Θεό. Ένα τον διέκρινε: Είχε
παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα τού Θεού.
