Ἀπό τό βιβλίο: Ἡ τέχνη τῆς σωτηρίας, τόμος Α
Ὁ Θεός δέν θέλει γιά τήν ἄλλη ζωή «βόδια», ἄμυαλους, ἀπείραστους,
ἄσοφους, ἀλλά σοφούς. Ὄχι σοφούς κατά τήν κοσμική ἔννοια, ἀλλά σοφούς
στόν πόλεμο κατά τοῦ δαίμονος, κατά τοῦ κόσμου καί κατά τοῦ ἑαυτοῦ των. Ὁ
ἄνθρωπος πρέπει νά γίνει ἀγωνιστής καί πάνω σ’ αὐτόν τόν πόλεμο τόν
περίπλοκο νά γίνεται σοφός καί πτυχιοῦχος πλέον τῆς κατά Θεόν Σοφίας,
διότι μαθαίνει τήν τέχνη τῶν τεχνῶν καί τήν ἐπιστήμη τῶν ἐπιστημῶν. Ἔτσι
ἀνεβαίνει καί γίνεται κληρονόμος. Ποίας Βασιλείας; Ὄχι ἐπιγείου, ὄχι
φθειρομένης ἀλλά τῆς αἰωνίου ἀφθάρτου Βασιλείας.
