Μπορούμε και
πρέπει να μνημονεύουμε τους
κεκοιμημένους στις καθημερινές προσευχές μας. Υπάρχουν άγιοι ασκητές που
αγρυπνούν προσευχόμενοι για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Σύγχρονος ασκητής έλεγε
σε προσκυνητές που του έδιναν ονόματα ασθενών για να τα μνημονεύσει: «να
μη μου δίνετε μόνο τα ονόματα των ασθενών αλλά και των κεκοιμημένων. Διότι οι
κεκοιμημένοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη των προσευχών μας».
Γι’ αυτό κι
εμείς όσο μπορούμε συχνότερα κι όσο μπορούμε θερμότερα να προσευχόμαστε υπέρ
αναπαύσεως των κεκοιμημένων. Όπως την πρώτη ημέρα που συγχωρέθηκε ο άνθρωπός
μας προσευχόμασταν με πόνο και λέγαμε: «Ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου
(της δούλης σου)…», έτσι και στην υπόλοιπη ζωή μας να τους έχουμε στην
προσευχή μας. Πόσο πολύ το θέλουν αυτές
οι ψυχές!
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
