Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης
Σκέψου, ἀγαπητέ μου, ὅτι ὅπως
εἶναι συναρμολογημένος ἀπ' ὅλα τα κτίσματα αὐτὸς ὁ αἰσθητὸς ἀπέραντος κόσμος, ἔτσι
ἀκόμη εἶναι καμωμένος ἕνας ἄλλος κόσμος νοητὸς ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἁμαρτωλούς,
τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ τρεῖς διεστραμμένοι ἔρωτες, ποὺ ἀναφέρει ὁ
Θεολόγος Ἰωάννης: δηλ. α) ὁ ἔρωτας τῶν ἡδονῶν, β) ὁ ἔρωτας τοῦ πλούτου καὶ γ) ὁ
ἔρωτας τῆς δόξας. "Πὰν ἐν τῷ κόσμω ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν
ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου" (Ἃ' Ἰω. 2,16)1.
Αὐτὸς ὁ πονηρὸς κόσμος ποὺ ἀντίκειται
στὸ σκοπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξουσιάζεται ἀπὸ τὸν ἑωσφόρο (ὁ ὁποῖος γι' αὐτὸ καὶ ὀνομάζεται
κοσμοκράτορας) εἶναι ἐκεῖνος ὁ μεγάλος ἐχθρός, τὸν ὁποῖο ὁ σαρκωθεῖς Λόγος τοῦ
Θεοῦ καὶ Πατρός, ἀφοῦ γεννήθηκε στὴ γῆ, ἦρθε γιὰ νὰ πολεμήσει πρῶτα μὲ τὸ
παράδειγμά του τὸ σιωπηλό, καὶ μετά, στὸν κατάλληλο καιρό, μὲ τὸν λόγο καὶ τὴ
διδασκαλία του.
Συλλογίσου λοιπὸν πὼς πρῶτα
πολεμάει μὲ τὴν φτώχεια τοῦ τὸν ἄτακτο ἔρωτα τοῦ πλούτου. Ὁ κοσμικὸς ἄνθρωπος
νομίζει πὼς κάθε καλό το βρίσκει στὰ πρόσκαιρα ἀγαθά. γι' αὐτὸ γιὰ νὰ τ' ἀποτυπώσει
ἢ γιὰ νὰ μὴ τὰ χάσει ξοδεύει σχεδὸν ὅλο τὸν καιρό, ποὺ τοῦ ἔδωσε ὅμως ὁ Θεὸς γιὰ
νὰ κερδίσει τὰ αἰώνια ἀγαθά.