Εβρ. 11,33 Αυρτοί, χάρις εις την πίστιν των, ηγωνίσθησαν και
κατενίκησαν βασίλεια, ήσκησαν δικαιοσύνην, επέτυχαν την πραγματοποίησιν των
υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν τα στόματα των αγρίων λεόντων, όπως ο Δανιήλ,
Εβρ. 11,34 ἔσβεσαν δύναμιν
πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας,
ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν
ἀλλοτρίων·
Εβρ. 11,34 έσβησαν την φοβεράν δύναμιν της φωτιάς, όπως οι
τρεις παίδες, διέφυγαν τον κίνδυνον να σφαγούν με μαχαίρια, όπως ο Ηλίας,
εδυναμώθησαν και έγιναν καλά από αρρώστιες, ανεδείχθησαν κραταιοί και δυνατοί
στον πόλεμον, έκαμψαν και έτρεψαν εις φυγήν πολυάριθμα στρατεύματα ξένων
εχθρών.
Εβρ. 11,35 ἔλαβον γυναῖκες
ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι
δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν,
ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν·
Εβρ. 11,35 Μερικές γυναίκες, χάρις εις αυτήν την πίστιν, επήραν
πάλιν ζωντανούς, δια της αναστάσεως τους νεκρούς των. Αλλοι δε εδέθησαν στο
τύμπανον, στο φοβερά βασανιστικόν εκείνον όργανον, χωρίς να δεχθούν την
απελευθέρωσιν, που τους επρότειναν οι βασανισταί των, εάν ηρνούντο την πίστιν
των, και υπέμειναν το φοβερόν μαρτύριον μέχρι θανάτου, δια να επιτύχουν και
πάρουν ανάστασιν ασυγκρίτως καλυτέραν από την παρούσαν ζωήν.
Εβρ. 11,36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν
καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν
καὶ φυλακῆς·
Εβρ. 11,36 Αλλοι δε εδοκίμασαν εμπαιγμούς και μαστιγώσεις,
ακόμη δε δεσμά και φυλακήν.
Εβρ. 11,37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν,
ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον
ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι,
θλιβόμενοι, κακουχούμενοι,
Εβρ. 11,37 Ελιθοβολήθησαν, επριονίσθησαν, επέρασαν μέσα από
πολλούς πειρασμούς, απέθαναν σφαγέντες με μάχαιραν, περιήρχοντο εδώ και εκεί
φορούντες, αντί για ενδύματα, προβιές και δέρματα γιδιών, στερούμενοι,
θλιβόμενοι, υποβαλλόμενοι εις πολλάς κακουχίας.
Εβρ. 11,38 ὧν οὐκ ἦν
ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι
καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς.
Εβρ. 11,38 Τετοιους αγίους δεν ήτο άξιος να τους έχη ο
αμαρτωλός κόσμος. Επεριπλανώντο εις τις ερημίες, εις τα όρη, εις τα σπήλαια,
εις τις τρύπες της γης.
Εβρ. 11,39 Καὶ οὗτοι
πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν
ἐπαγγελίαν,
Εβρ. 11,39 Και όλοι αυτοί, μολονότι έλαβαν την καλήν και τιμίαν
μαρτυρίαν, ότι ευηρέστησαν στον Θεόν χάρις εις την πίστιν των, δεν απήλαυσαν
πλήρως την υπόσχεσιν της λυτρώσεως και της ουρανίου βασιλείας.
Εβρ. 11,40 τοῦ Θεοῦ περὶ
ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς
ἡμῶν τελειωθῶσι.
Εβρ. 11,40 Διότι ο Θεός επρόβλεψε δι' ημάς κάτι καλύτερον·
δηλαδή να μη απολαύσουν αυτοί πλήρη την τελείωσιν και την μακαριότητα χωρίς
ημάς (αλλ' όλοι μαζή σαν ένα πνευματικόν σώμα να απολαύσωμεν κατά την δευτέραν
παρυσίαν την μακαριότητα της βασιλείας των ουρανών).
Εβρ. 12,1 Τοιγαροῦν καὶ
ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν
νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον
ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν
ἀγῶνα,
Εβρ. 12,1 Δια τούτο, λοιπόν, και ημείς, αφού έχομεν ολόγυρά
μας τόσον μεγάλο νέφος αναριθμήτων αγίων, που εμαρτύρησαν και εμαρτυρήθησαν δια
την πίστιν των, ας πετάξωμεν μακρυά από επάνω μας κάθε βάρος από τας
καταθλιπτικάς μερίμνας του βίου και προπαντός την αμαρτίαν, η οποία από όλα τα
σημεία κατά τρόπον δελεαστικόν και προκλητικόν εύκολα μας περιβάλλει, και ας
τρέχωμεν με επιμονήν και υπομονήν τον αγώνα, που ευρίσκεται ενώπιον μας.
Εβρ. 12,2 ἀφορῶντες εἰς
τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν,
ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε
σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου
τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν.
Εβρ. 12,2 Δια να αντλούμεν δε θάρρος και δύναμιν, ας έχωμεν
προσηλωμένα με πίστιν τα βλέμματά μας στον Χριστόν, τον αρχηγόν και ιδρυτήν της
πίστεώς μας, ο οποίος με την χάριν του μας χειραγωγεί στον δρόμον της
τελειότητος. Αυτός αντί της μακαριότητος, την οποίαν είχε πάντοτε εμπρός του ως
Θεός και αντί της χαράς την οποίαν εδικαιούτο να απολαμβάνη και ως άνθρωπος
αναμάρτητος ευαρεστήσας κατά πάντα στον Πατέρα, επροτίμησε και υπέμεινε τον
σταυρικόν θάνατον και κατεφρόνησε την εντροπήν και τον εξευτελισμόν προς χάριν
ημών. Και δια τούτο έχει καθίσει τώρα εις τα δεξιά του θρόνου του Θεού.
Μαρκ. 9,10 καὶ τὸν
λόγον ἐκράτησαν, πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντες τί ἐστι
τὸ ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι.
Μαρκ. 9,10 Και οι μαθηταί εκράτησαν το γεγονός της μεταμορφώσεως
μυστικόν· μεταξύ των όμως συζητούσαν, τι σημαίνει ότι θα αναστηθή εκ νεκρών.
Μαρκ. 9,11 καὶ ἐπηρώτων
αὐτὸν λέγοντες, ὅτι λέγουσιν οἱ γραμματεῖς ὅτι
Ἠλίας δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον.
Μαρκ. 9,11 Ερωτούσαν όμως αυτόν και έλεγαν· “διατί οι γραμματείς
λέγουν, ότι πρέπει να έλθη πρώτον ο Ηλίας;”
Μαρκ. 9,12 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς
εἶπεν αὐτοῖς· Ἠλίας μὲν ἐλθὼν πρῶτον
ἀποκαθιστᾷ πάντα· καὶ πῶς γέγραπται ἐπὶ
τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἵνα πολλὰ πάθῃ
καὶ ἐξουδενωθῇ;
Μαρκ. 9,12 Εκείνος δε τους απήντησε· “Μαλιστα, ο Ηλίας θα έλθη
προ της ελεύσεως του Μεσσίου, να αποκαταστήση και τακτοποιήση τα πάντα δια την
υποδοχήν του. Αλλά διατί δεν λέγουν οι γραμματείς και το πως έχει γραφή και
προφητευθή δια τον Υιόν του ανθρώπου, ότι θα πάθη πολλά και θα εξουθενωθή από
τους εχθρούς του;
Μαρκ. 9,13 ἀλλὰ λέγω ὑμῖν
ὅτι καὶ Ἠλίας ἐλήλυθε, καὶ ἐποίησαν αὐτῷ
ὅσα ἠθέλησαν, καθὼς γέγραπται ἐπ᾿ αὐτόν.
Μαρκ. 9,13 Αλλά εγώ σας λέγω τούτο· ότι ο Ηλίας ήλθε, εναντίον
του οποίου, έκαμαν όσα ηθέλησαν, όπως άλλωστε και δι' αυτόν είχε προφητευθή”.
(Και αυτά έλεγε δια τον Ιωάννην τον Βαπτιστήν, ο οποίος είχεν έλθει εν πνεύματι
και δυνάμει Ηλιού, δια να προπαρασκευάση τον λαόν).
Μαρκ. 9,14 Καὶ ἐλθὼν
πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶδεν ὄχλον πολὺν περὶ
αὐτούς, καὶ γραμματεῖς συζητοῦντας αὐτοῖς.
Μαρκ. 9,14 Και καθώς κατέβηκε προς τους άλλους εννέα μαθητάς,
είδεν λαόν πολύν γύρω από αυτούς και τους γραμματείς να συζητούν εντόνως με
αυτούς.
Μαρκ. 9,15 καὶ εὐθέως πᾶς
ὁ ὄχλος ἰδόντες αὐτὸν ἐξεθαμβήθησαν, καὶ
προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν.
Μαρκ. 9,15 Και αμέσως όλος ο λαός, όταν τον είδε, κατελήφθη από
μεγάλο θαυμασμόν και τρέχοντες προς αυτόν τον εχαιρετούσαν.
