Παραπλανητικὴ τακτική
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου
Τάτση
ΠΟΛΛΟΙ
κρυπτοοικουµενιστές δέν µιλοῦν εὐθέως γιά τήν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν, γιά «τό
κοινό εὐχαριστηριακό ποτήριο», ἀλλά ἀναφέρονται στή «συσπείρωση τῶν δυνάµεων τῶν πιστῶν γιά τή µάχη ἐνάντια στό κακό, τήν ἀδικία,
τό ψέµα, τό µῖσος, τήν ὑποδούλωση, τήν πνευµατική καί τήν ὑλική ἐξαθλίωση, τήν
κατάλυση τῶν ἀνθρωπιστικῶν ἀξιῶν τοῦ πολιτισµοῦ, τήν καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων
δικαιωµάτων καί τῶν µορφωτικῶν ἀγαθῶν» (Ἀθανάσιου Ἰ ∆εληκωστοπούλου, Ὀρθοδοξία.
Ἡ σύγχρονη πρόκληση, Ἀθήνα 1986, σελ.18). ∆ηλαδή γιά ἐξωτερικά, κοινωνικά καί
πολιτικά θέµατα, ἀφήνοντας στήν ἄκρη τίς µεγάλες δογµατικές διαφορές, οἱ ὁποῖες,
ὅπως µᾶς διαβεβαιώνει ὁ θεολογικός διάλογος πού ἀπό δεκαετίες διεξάγεται, δέν
γεφυρώνονται, γιατί ἁπλά οἱ ἑτερόδοξοι ἐπιµένουν στίς αἱρετικές τους διδασκαλίες.
Ἡ
συσπείρωση τῶν χριστιανῶν γιά τά θέµατα αὐτά φαίνεται καί ἀναγκαία καί ἄµεµπτη.
Ὅµως ὁ σκοπός δέν ἁγιάζει τά µέσα. Πρῶτα πρέπει νά διαπιστωθεῖ ἡ ἁγνότητα τῶν
προθέσεων, ἡ εἰλικρίνεια τῶν ἀνθρώπων πού θά συνεργαστοῦν καί ἡ ἀληθινή εὐαισθησία
γιά ὅ,τι ἀρνητικό συµβαίνει στόν κόσµο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_27.html