"Ἐδῶ εἶναι, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, τό θαυμαστό καί ὄμορφο στήν Ὀρθοδοξία. Ὅ,τι ὅταν τό κάνεις στόν ἑαυτό σου (δηλ. θεραπευθεῖς μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ), μετά γίνεσαι γιατρός καί γιά τούς ἄλλους... Μή σᾶς φαίνεται παράξενο. Γίνεσαι Πνευματικός πατέρας καί Πνευματική μητέρα! Κι ἄς μή φορᾶς ράσα. Ἀποκτᾶς πνευματικά παιδιά... Μπορεῖς νά δείξεις τό Φῶς καί νά βοηθήσεις καί τούς ἄλλους.
Ἀπ' τή στιγμή πού μπαίνεις στήν διαδικασία νά καθαρθεῖς καί νά φωτιστεῖς, ἀρχίζεις νά ἀσκεῖς μία θεραπεία καί στούς γύρω σου. Αὐτό εἶναι τό ὡραῖο, τό μεγαλεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας... Γιατί; Διότι, οὐσιαστικά, γίνεσαι πλέον φορέας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· καί τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι Αὐτό, τό Ὁποῖο ἀσκεῖ αὐτήν τήν θεραπευτική. Δέν εἶσαι ἐσύ πού τό κάνεις. Οὔτε στόν ἑαυτό σου τό κάνεις, οὔτε στούς ἄλλους. Ὁ Θεός τό κάνει... τό Ἅγιο Πνεῦμα... ".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 67
http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια
δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.
