Μια πλούσια
και μορφωμένη κυρία γονάτισε μπροστά σ’ έναν έμπειρο και ευλαβή πνευματικό και
με δάκρυα του είπε:
«Πάτερ
μου, επιθυμώ να επιστρέψω στον Θεό μου, αλλά δεν μπορώ, δεν μπορώ! Η αγάπη του
κόσμου με εξουσιάζει, οι κακές διασκεδάσεις με αιχμαλωτίζουν, τα πάθη μου με
παρασύρουν. Λυπηθείτε με!
Δοκίμασα
την ιερή Εξομολόγηση, αλλά είμαι διαρκώς η ίδια!
Μου
είπαν να φύγω από τον κόσμο. Το έκανα. Αλλά ύστερα από λίγες εβδομάδες και πάλι
η ίδια θλιβερή κατάσταση.