Ἡ γέννησις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου
Καντιώτου)
Ἑορτή, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ μεγάλη, ποὺ ἀνήκει στὶς θεομητορικὲς ἑορτές. Σήμερα
εἶναι τὸ Γενέσιον, δηλαδὴ ἡ γέννησι,
τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τί γνωρίζουμε ἀπὸ τὰ ἱερὰ βιβλία, ἀπὸ τὴν παράδοσι;
Ὑπῆρχε ἕνα εὐσεβὲς ἀνδρόγυνο, ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα. Πίστευαν καὶ λάτρευαν τὸ Θεὸ καὶ ἐκτελοῦσαν τὶς ἅγιες ἐντολές του. Δὲν εἶχαν ὅμως παιδιά. Ἡ Ἄννα ἦταν στεῖρα· ἄγονη ὅπως ὁ βράχος,
ὅπως τὸ μάρμαρο. Μπορεῖ ποτὲ ἀπὸ τὸ μάρμαρο νὰ φυτρώσῃ ῥόδο; ἄλλο τόσο, φυσικῶς,
ἀπὸ τὴ μήτρα ἐκείνη ἦταν δυνατὸν νὰ προέλθῃ παιδί. Ὄχι δὲ μόνο στεῖρα, ἀλλὰ καὶ
προχωρημένη στὰ χρόνια ἦταν, γριὰ πλέον. Εἶχε φτάσει στὴν ἡλικία ποὺ οἱ γυναῖκες
δὲν γεννοῦν πιά.
