"Κατά τήν Δευτέρα Παρουσία, ὅλοι θά δοῦμε (θά βιώσουμε) τόν Θεό· καί οἱ σεσωσμένοι καί οἱ κολασμένοι. Ἡ διαφορά θά εἶναι στό πῶς θά Τόν δοῦμε. Ἄν ἔχουμε ἀνοιχτά πνευματικά μάτια (κεκαθαρμένο νοῦ δηλαδή), θά δοῦμε τόν Θεό ὡς Φῶς γλυκύτατο. Ἄν, ὅμως, ἔχουμε κλειστά τά πνευματικά μας μάτια, δηλαδή ἔχουμε νοῦ σκοτισμένο ἀπό τά πάθη..., θά Τόν δοῦμε μέν, ἀλλά ὡς
«πῦρ καταναλίσκον», ὡς φωτιά πού κατακαίει!
Τό ἄνοιγμα τῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς εἶναι ἔργο αὐτῆς ἐδῶ τῆς πρόσκαιρης ζωῆς... καί θά πρέπει νά γίνει ἀπό ἐμᾶς, σέ συνεργασία πάντα μέ τήν Θεία Χάρη".
Τό ἄνοιγμα τῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς εἶναι ἔργο αὐτῆς ἐδῶ τῆς πρόσκαιρης ζωῆς... καί θά πρέπει νά γίνει ἀπό ἐμᾶς, σέ συνεργασία πάντα μέ τήν Θεία Χάρη".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 46
http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια
δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.