Αρχ. Γεώργιος
Καψάνης Γρηγοριάτης
Εισήγησις στο Ε' Πανελλήνιο Θεολογικό
Συνέδριο (4.9.1982).
Α'
Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
Το μέγα μυστήριο της πατροπαραδότου ευσεβείας μας
είναι το μυστήριο του Θεανθρώπου Χριστού.
«Ομολογουμένως
μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον. Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν
Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν
δόξη» (Α' Τιμ. γ' 16.)
Το μυστήριο αυτό διησθάνοντο οι αρχαίοι Αθηναίοι
σοφοί και αυτό ήθελαν να λατρεύσουν με τον βωμό στον άγνωστο θεό.
Το
μυστήριο αυτό απεκάλυψε ο θείος Παύλος στην πόλι αυτή από το επίσημο βήμα του
Αρείου Πάγου.
Αυτό το μυστήριο παρελάβαμε και εμείς από την αγία
μας Καθολική Ορθόδοξο Εκκλησία, με το μυστήριο αυτό ζούμε, αυτό το μυστήριο διακονούμε
κι αυτό το μυστήριο μας επιτρέπει να ελπίζουμε.
Χωρίς το μυστήριο αυτό η σύναξις και η παρουσία μας
εδώ θα ήταν άσκοπη και περιττή και ο λόγος μας κενός και μάταιος.
Διότι
χωρίς το μυστήριο του Θεανθρώπου Χριστού δεν ημπορούμε να γνωρίσουμε την
αλήθεια περί Θεού, την αλήθεια περί ανθρώπου και την αλήθεια περί κόσμου.
