Η όρασις του Θεού
Μια
φορά, έτυχε να ακούσω από τον ίδιο τον Άγιο Πορφύριο για το προορατικό του
χάρισμα. Βέβαια, δεν μίλησε σε μένα απευθείας, ίσως για να μη καυχηθώ ότι ένα
τέτοιος Γέροντας μού έκανε μια τέτοια τιμή, να μού μιλήσει δηλαδή για το
χάρισμά του. Να σημειώσω επίσης ότι δεν είχα συχνή επικοινωνία μαζί του για να μην
τον κουράζω, επειδή ήταν πολύ άρρωστος. Πήγαινα απλώς να πάρω την ευχή του κι
έφευγα. Όταν όμως του έλεγαν ότι «ήρθε αυτή που ήταν στου Δ.Λ.», με δεχόταν
αμέσως, γιατί είχε ευαισθησία με τά «θύματα» της Σχολής.
Μια
φορά λοιπόν που ήμουν στο κελί του τηλεφώνησε μία αρχιτέκτονας. Δεν άκουγα τί
έλεγε η κυρία αυτή, άκουγα μόνο τον Γέροντα, ο οποίος άρχισε να της περιγράφει
τί είχε κάνει ο ίδιος κάποτε για να μην κρυώνει πάνω στο βουνό, στον Άγιο Νικόλαο:
πώς είχε ανοίξει κάποιες τρύπες στην καλύβι του και ερχόταν ζέστη το χειμώνα και
δροσιά το καλοκαίρι.