ΟΜΙΛΙΑ 2η
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”
Ἄλλο κοινωνικός ἄνθρωπος καί ἄλλο κοσμικός.
Ἀπό
μιά παρανόηση τῶν Κορινθίων, ὅταν τούς εἶχε πεῖ ὅτι δέν πρέπει νά
μετέχουν θά λέγαμε στίς κοσμικές ἐκδηλώσεις, αὐτοί νόμισαν ὅτι θά ἔπρεπε
νά φύγουν στά βουνά. Προσέξτε· ἄλλο πρᾶγμα ὁ Μοναχισμός. Δέν μιλῶ γι᾿
αὐτόν τώρα. Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ὁ Μοναχισμός, ἀπό τόν ὁποῖο λείπει τό
κοινωνικό στοιχεῖο· λείπει μόνο τό κοσμικό στοιχεῖο. Ἐδῶ πρέπει νά
κάνουμε σαφῆ διάκριση μεταξύ τοῦ κοινωνικοῦ καί τοῦ κοσμικοῦ στοιχείου. Κοινωνικό στοιχεῖο θά πεῖ τό «χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιώνων»1. Εἶναι τό νά πάω σ᾿ ἕνα νοσοκομεῖο νά δῶ τούς ἀρρώστους· νά πάω στό σπίτι τοῦ πένθους, ὅπως λέει ὁ Ἐκκλησιαστής. «Εἶναι προτιμώτερο, λέει, νά πάει κανείς στό σπίτι τοῦ πένθους, παρά στό σπίτι τοῦ πότου, τῆς διασκεδάσεως.2» Αὐτό λέγεται κοινωνικό στοιχεῖο· ἄν πηγαίνω σέ χορούς καί διασκεδάσεις καί σέ κάθε κοσμική προβολή, αὐτό λέγεται κοσμικό στοιχεῖο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_413.html#more