ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ |
«Ὅλους τοὺς πιστοὺς ὀφείλομε νὰ τοὺς βλέπωμε σὰν ἕνα, καὶ νὰ σκεπτώμαστε ὅτι στὸν καθένα ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ὁ Χριστός. Καὶ νὰ ἔχωμε γιὰ τὸν καθένα τέτοια ἀγάπη, ὥστε νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ θυσιάσωμε γιὰ χάρη του καὶ τὴ ζωή μας. Γιατὶ ὀφείλομε νὰ μὴ λέμε οὔτε νὰ θεωροῦμε κανένα ἄνθρωπο κακό, ἀλλὰ ὅλους νὰ τοὺς βλέπωμε ὡς καλούς. Κι ἂν δῆς ἕνα ἀδελφο νὰ ἐνοχλῆται ἀπὸ πάθη, νὰ μὴ τὸν μισήσης αὐτὸν μίσησε τὰ πάθη, ποὺ τὸν πολεμοῦν. Κι ἂν τὸν δῆς νὰ τυραννῆται ἀπὸ ἐπιθυμίες καὶ συνήθειες προηγουμένων ἁμαρτιῶν, περισσότερο σπλαχνίσου τον, μὴ τυχὸν δοκιμάσης καὶ σὺ πειρασμό, ἀφοῦ εἶσαι ἀπὸ ὑλικὸ ποὺ εὔκολα γυρίζει ἀπὸ τὸ καλὸ στὸ κακό. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ σὲ προετοιμάζει ν’ ἀγαπήσης περισσότερο τὸν Θεό. Τὸ μυστικό, λοιπόν, τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφό. Γιατί, ἂν δὲν ἀγαπᾶς τὸν ἀδελφό σου, ποὺ τὸν βλέπεις, πῶς εἶναι δυνατὸ ν’ ἀγαπᾶς τὸν Θεό, ποὺ δὲν τὸν βλέπεις;
Ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφόν, ὃν ἑώρακε, τὸν Θεὸν, ὃν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν; (Α΄ Ἰω., 4, 20)».
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Κλείτου Ἰωαννίδη “Ὁ Γέρων Πορφύριος. Μαρτυρίες καὶ Ἐμπειρίες“, σελ. 47
http://stis10.net/agios-porphyrios/ena-keimeno-pou-agapouse-o-agios-porphyrios/