(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)
- Ο Φαραώ στρατοπέδευσε πίσω τους με πολλά άρματα και ιππικό. Και μόλις είδαν τα στρατεύματα οι Ισραηλίτες φοβήθηκαν. Ήρθαν λοιπόν στην ακρογιαλιά και είπε ο Θεός στο Μωυσή: «Γιατί μου φωνάζεις;». Αλλά ο Μωυσής δεν έλεγε τίποτε. Ο Θεός όμως, που γνώριζε τις ενδόμυχες σκέψεις και την καρδιά του Μωυσή, είναι σαν να του έλεγε: Είμαι Θεός και δεν ακούω μόνον εκείνα που λες με το στόμα, αλλά γνωρίζω και όσα έχεις στην καρδιά σου, για να μάθεις ότι η αξία της προσευχής δεν συνίσταται στη δυνατή φωνή, αλλά στη διάθεση. «Γιατί μου φωνάζεις;». Γιατί τα χείλη του δεν μιλούσαν βέβαια, αλλά η καρδιά του φώναζε. Ο Θεός δηλαδή ζητά προσευχή που προέρχεται από αγαθή διάθεση και όχι δυνατή κραυγή. «Γιατί μου φωνάζεις;». Άπλωσε το ραβδί, που κρατάς στο χέρι σου, πάνω από το νερό της θάλασσας και πέρασε συ και όλοι οι Ισραηλίτες.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_147.html#more
