Ο ΚΛΗΡΟΣ
όλων των ανθρώπων της γής, κλήρος αναπόφευκτος, είναι ό θάνατος. Τον φοβόμαστε
ως τον πιο άσπονδο εχθρό μας. Τα θύματά του τα κλαίμε πικρά. Ωστόσο ζούμε σαν να
μην υπήρχε θάνατος, ζούμε σαν να είμαστε αιώνιοι πάνω στη γη.
Τάφε
μου! Γιατί σε ξεχνώ; Εσύ με περιμένεις. Περιμένεις να γίνω ό κάτοικός σου. Και θα
γίνω. Γιατί, λοιπόν, σε ξεχνώ και ζω σαν να περιμένεις κάθε άλλον άνθρωπο εκτός
από μένα;
Ή
αμαρτία μού στέρησε και μού στερεί τη γνώση και την αίσθηση κάθε αλήθειας. Μού
κλέβει, μού αρπάζει από τον νου τη μνήμη του θανάτου, του τελευταίου και συνάμα
του πιο σημαντικού και του πιο βέβαιου γεγονότος της ζωής του άνθρωπου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_992.html#more
