Τὰ φάρμακα δὲν τὰ ἀπέρριπτε, ἀλλὰ καὶ δὲν ἀπέδιδε σ’ αὐτὰ ἀπόλυτη
ἀξία ὡς πρὸς τὸν θεραπευτικό τους ρόλο. Μὲ ρώτησε μιὰ μέρα: – Τί εἶναι
φάρμακο; – Χημικὸ παρασκεύασμα, ποὺ τὸ παίρνουμε, γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε
ἀπὸ τὶς ἀρρώστιες. – Πές μου, τί σημαίνει φάρμακο; Δὲν σοῦ λέει τίποτε ἡ
ἴδια ἡ λέξη; Βρέθηκα σὲ ἀμηχανία καὶ σιωποῦσα, κοιτάζοντάς τον. Καὶ ὁ
Γέροντας συνέχισε: – Φάρμακο, μωρέ, σημαίνει φαρμάκι. Μὴ νομίζεις ὅτι τὰ
φάρμακα κάνουν μόνο καλὸ στὸν ὀργανισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Κάνουν καὶ κακό.
Γιατί παίρνουμε τὰ φάρμακα; Ἐπειδὴ ἀρρωσταίνουμε. Καὶ γιατί
ἀρρωσταίνουμε; Ἐπειδὴ στενοχωριόμαστε. Καὶ γιατί στενοχωριόμαστε;
