Ἁγίου
Νικολάου
Βελιμίροβιτς
Μοῦ
γράφετε μέ ἐνθουσιασμό, πώς σᾶς
παρουσιάστηκε ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ, καί
πώς ἐσεῖς τώρα κατευθυνθήκατε στό
βέβαιο δρόμο τῆς πίστης. Ἡ κορούλα σας
κείτονταν μέ βαρύ πυρετό. Καλέσατε ὁμάδα
γιατρῶν. Ἐξέτασαν τό κορίτσι καί
ἀπομακρύνθηκαν σέ ἄλλο δωμάτιο, γιά
νά κάνουν συμβούλιο. Ἐσεῖς τρέμονας
κρυφακούγατε τήν συζήτησή τους. Ἕνας
ἀπ᾿ αὐτούς εἶπε πώς θά ὑπῆρχε σωτηρία,
ἐάν προκαλοῦσαν ἐφίδρωση στήν ἀσθενή.
Οἱ ἄλλοι θεωροῦσαν ὅτι ἦταν ἀργά.
Στήν ἀπελπισία σας χτυπούσατε τά χέρια
καί κλαίγατε. Ἐπάνω ἀπό τήν κλίνη τοῦ
παιδιοῦ κρεμόταν ἡ εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας
Θεοτόκου. Ἕως τότε ἐσεῖς αὐτήν τήν
εἰκόνα τή βλέπατε περισσότερο σάν
διακόσμηση παρά σάν ἀνάγκη τοῦ σπιτιοῦ.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_805.html#more
