Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός με την
απλότητα που μιλούσε στος ιεραποστολικές περιοδείες του λέει στην Τέταρτη
Διδαχή του: «Αν αγαπάτε τους αποθαμμένους, κάμνετε ό,τι ημπορείτε δια την ψυχήν των∙
συλλείτουργα, μνημόσυνα, νηστείας, προσευχάς ελεημοσύνας».
Όλοι οι
Πατέρες της Εκκλησίας το κυριότερο που
συνιστούν για την ανάπαυση των κεκοιμημένων μας είναι να μνημονεύονται τα
ονόματά τους κατά την τέλεση του αγιωτάτου Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Αυτή την τάξη η Εκκλησία την τηρεί «από περάτων μέχρι περάτων», «βεβαίως και
λίαν αναντιρρήτως» μέχρι σήμερα και θα τη συνεχίζει μέχρι «της του κόσμου
λήξεως». Οι άγιοι Απόστολοι δεν τη
θέσπισαν απλώς και ως
έτυχε. «Η απλανής θρησκεία των χριστιανών» δεν
παρέλαβε τίποτε το μη ωφέλιμο, αλλά όλα είναι «επωφελή και θεάρεστα και λίαν
ονησιφόρα (πολύ ωφέλιμα) και σωτηρίας μεγίστης πρόξενα», παρατηρεί ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (Περί των
εν πίστει κεκοιμημένων, ΕΠΕ 4, 156).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_400.html
