Ομιλία εις μέρος του 14ου ψαλμού και κατά των τοκιζόντων
(Μ. Βασιλείου, Ομιλία 3η)
1.
Χθες, όταν σας εξηγούσαμε τον 14ο ψαλμό, δεν επετράπη από την ώρα να
φθάσουμε στο τέλος του λόγου. Τώρα δε ήλθαμε σαν ευγνώμονες οφειλέτες
για να εξοφλήσουμε τους υπόλοιπους στίχους του ψαλμού. Και αυτό που
παραλείψαμε είναι μικρό βέβαια στο να το ακούσουμε, ώστε να φανεί έτσι
δα, και πιθανώς στους πολλούς ακόμη θα διέφυγε της προσευχής, ώστε να
νομισθεί ότι τίποτε δεν έχει παραλειφθεί από τον ψαλμό. Επειδή όμως
κατανοήσαμε καλώς ότι η μικρή αυτή φράση έχει μεγάλη σημασία για τα
βιοτικά πράγματα, ενομίσαμε ότι πρέπει να παρουσιάσουμε το χρήσιμο από
την εξέταση.Δεν πρέπει να δανείζουμε με τόκο
Υπογραμμίζοντας με τον λόγο του ο προφήτης τον τέλειο άνθρωπο, εκείνον που πρόκειται να βαδίσει την σταθερή ζωή, απαρίθμησε μεταξύ των κατορθωμάτων και το: «Να μη δανείζει τα χρήματά του με τόκο». Σε πολλά μέρη της Αγίας Γραφής έχει κατηγορηθεί ως αμαρτία αυτό. Και ο Ιεζεκιήλ μεταξύ των μεγάλων κακών τοποθετεί το να λαμβάνει κανείς τόκο και πλεόνασμα (Ιεζ. 18, 8)΄ και ο νόμος κατηγορηματικώς απαγορεύει: «Δεν θα δανείσεις με τόκο τον αδελφό σου και τον πλησίον σου» (Δευτ. 23, 20). Και πάλιν λέγει: «Δόλος με δόλο, και τόκος με τόκο» (Ιερ. 9, 6). Και για την πόλη που είναι πλούσια σε πλήθος αμαρτιών τί λέγει ο ψαλμός;
