Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
– Τι θυμάσθε, Γέροντα Σεραφείμ, από τη ζωή των Γεροντάδων σας στην παρούσα Καλύβη των Αγίων Πάντων;
– Ήσαν ασκητικοί και αγωνιστές μοναχοί. Ήσαν αυστηροί. Επέμεναν
περισσότερο στους σωματικούς κόπους και στην υπακοή. Μουλάρια αγοράσαμε
το 1967 και μέχρι τότε, δηλαδή επί 20 περίπου χρόνια, μεταφέραμε τα
πάντα στις πλάτες μας από την παραλία. Ο πρώτος
Γέροντας, ο π. Σεραφείμ, πέθανε δυο χρόνια μετά την άφιξή μου, δηλαδή το
1943, από κάποια αρρώστια σε ηλικία 79 ετών. Ο παπα-Χρυσόστομος
εκοιμήθη το 1963 σε ηλικία 78 ετών, και το 1974 πέθανε ο τρίτος Γέροντας
ο π. Γρηγόριος σε ηλικία 84 ετών.
– Πέστε μας κάτι, Γέροντα, από τη μοναχική σας εμπειρία τόσα χρόνια που είσθε εδώ στο Περιβόλι της Παναγίας μας.
– Το φρόνημά μου και η ευχή μου είναι ό,τι παραλάβαμε από τους Γεροντάδες μας να τα κρατήσουμε. Δηλαδή, να μη τα αλλοιώσουμε.
– Πώς μπορούμε, Γέροντα, να κρατήσουμε τη θεία Χάρη; Διότι ενίοτε για διαφόρους λόγους αναχωρεί και δεν την αισθανόμαστε.
