Ο π. Αρσένιος Μπόκα αφότου χειροτονήθηκε
ιερεύς και έλαβε και την ευλογία να εξομολογή, συχνά στην εξομολόγησι
έλεγε στους ανθρώπους που ήρχοντο τα ανεξομολόγητα αμαρτήματά τους (τα
οποία αυτοί τα έκρυβαν ή τα ξεχνούσαν) και μόνο σε μερικούς έδινε την
ευλογία να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων. Είχε το χάρισμα από τον
Θεό ο π. Αρσένιος και έβλεπε την εσωτερική κατάστασι των ανθρώπων κι
αυτά που είχαν κάνει στην ζωή τους και αυτά που θα τους συμβούν.
Βλέποντας όμως ο Πατήρ ότι πολλοί απ΄
αυτούς, που εξωμολογούντο, δεν άλλαζαν τον τρόπο της ζωής τους, αλλά
συνέχιζαν με τις κακές επιθυμίες τους και τα αμαρτήματά τους και
γνωρίζοντας ότι θα είναι εγγυητής για την σωτηρία των ψυχών τους στην
Μέλλουσα Κρίσι, παρεκάλεσε τον Θεό να του αποκάλυψη για ποιά αιτία οι
άνθρωποι δεν αφήνουν τις αμαρτίες τους.
Και μία ήμερα, καθήμενος σ’ ενα κάθισμα
στον κήπο του μοναστηρίου και κυττάζοντας προς το βουνό, βλέπει ότι
εμφανίσθηκε στην κορυφή του βουνού ένα μεγάλο σύννεφο, μαύρο και
σκοτεινό και μέσα σ΄ αυτό ακουγόταν φασαρία και πολύς θόρυβος.
