Ἡ προετοιμασία μας,
Ἡ ὁμολογία τῶν ἁμαρτιῶν μας,
Σημεῖα πού πρέπει νά προσέξουμε
Ἡ ἀναγκαιότητα τοῦ Μυστηρίου
Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐξομολόγηση;
Πολλοί λένε ὅτι ἐγώ τά λέω στήν προσευχή μου, στίς εἰκόνες…
Ὁ
Θεός ὅμως δέν εἶπε νά κάνουμε ἔτσι. Ἔδωσε ἐξουσία στούς Ἀποστόλους καί
στούς διαδόχους τους τούς Ἀρχιερεῖς καί τούς Ἱερεῖς-Πνευματικούς νά
συγχωροῦν τίς ἁμαρτίες τῶν μετανοούντων ἐνῶ δέν ἔδωσε τέτοια ἐξουσία
στίς εἰκόνες. Μετά τήν Ἀνάσταση φύσησε ὁ Κύριος στό πρόσωπο τῶν Ἁγίων
Ἀποστόλων δίνοντάς τους τό Ἅγιο Πνεῦμα καί εἶπε: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον.
Ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε,
κεκράτηνται»1.
«Ὅποιος
δέν προστρέξει στό σωτήριο (μυστήριο) τῆς μετάνοιας» διδάσκει ὁ Στάρετς
Σάββας « θά ἀκούσει αὐτή τή φοβερή ἀπόφαση τοῦ Κυρίου: «Ἐάν μή
μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε» ( Λουκ.13,3) Ἀλλά καί ὅσοι
προστρέχουν στό μυστήριο τῆς μετάνοιας δέν καθαρίζονται ὅλοι, ἐπειδή
ὅλοι δέν προσέχουν ἐκείνους τούς ὅρους πού εἶναι ἀπαραίτητοι γιά τήν
ἀληθινή μετάνοια.
Ἀρχή
τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ἡ συντριβή γι’
αὐτές. «Ὅταν ἀποστραφείς στενάξῃς, τότε σωθήσῃ» (Ἡσ. 30,15) 2.