Κολ. 4,2 Τῇ προσευχῇ
προσκαρτερεῖτε, γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ,
Κολ. 4,2 Κυριοι και δούλοι, όλοι οι Χριστιανοί, να
επιμένετε εις την προσευχήν, να αγρυπνήτε εις αυτήν και να εκφράζετε συγχρόνως
δι' αυτής τας ευχαριστίας σας προς τον Θεόν.
Κολ. 4,3 προσευχόμενοι ἅμα
καὶ περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ Θεὸς ἀνοίξῃ
ἡμῖν θύραν τοῦ λόγου, λαλῆσαι τὸ μυστήριον τοῦ
Χριστοῦ, δι᾿ ὃ καὶ δέδεμαι,
Κολ. 4,3 Να προσεύχεσθε συγχρόνως και δι' ημάς, δια να
μας ανοίξη ο Θεός θύραν της ευαγγελικής διδασκαλίας, ώστε με ευκολίαν και χωρίς
εμπόδια να κηρύξωμεν το μυστήριον της σωτηρίας, που προσφέρει ο Χριστός, δια το
οποίον και είμαι τώρα δεμένος.
Κολ. 4,4 ἵνα φανερώσω αὐτὸ
ὡς δεῖ με λαλῆσαι.
Κολ. 4,4 Να βοηθήση ο Κυριος να φανερώσω καθαρά αυτό το
μυστήριον και να το προσφέρω στους ανθρώπους, όπως πρέπει.
Κολ. 4,5 Ἐν σοφίᾳ
περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι.
Κολ. 4,5 Να συμπεριφέρεσθε με σύνεσιν και φρόνησιν προς
τους ανθρώπους που ευρίσκονται έξω από την Εκκλησίαν του Χριστού,
εκμεταλλευόμενοι κάθε ευκαιρίαν, δια να πράττετε το αγαθόν, κερδίζοντες έτσι
τον καιρόν σας.
Κολ. 4,6 ὁ λόγος ὑμῶν
πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς
δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι.
Κολ. 4,6 Τα λόγια σας ας είναι πάντοτε γεμάτα χάριν,
αρτυμένα με το άλατι της καλωσύνης και της διακρίσεως, ώστε να είναι κατά Θεόν
ευχάριστα στους ανθρώπους. Να ξέρετε δε πως πρέπει σεις να αποκρίνεσθε στον
καθένα.
Κολ. 4,7 Τὰ κατ᾿ ἐμὲ
πάντα γνωρίσει ὑμῖν Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς
καὶ πιστὸς διάκονος καὶ σύνδουλος ἐν Κυρίῳ,
Κολ. 4,7 Τα κατ' εμέ θα σας τα ανακοινώση και θα σας τα
κάμη γνωστά ο Τυχικός, αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος και σύνδουλος στο
έργον του Κυρίου.
Κολ. 4,8 ὃν ἔπεμψα
πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα
γνῷ τὰ περὶ ὑμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς
καρδίας ὑμῶν,
Κολ. 4,8 Αυτόν άλλωστε έστειλα εις σας, προς αυτόν τον
σκοπόν, δια να μάθη τα καθ' υμάς, την πνευματικήν σας δηλαδή κατάστασιν και
παρηγορήση τας καρδίας σας.
Κολ. 4,9 σὺν Ὀνησίμῳ
τῷ πιστῷ καὶ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὅς
ἐστιν ἐξ ὑμῶν· πάντα ὑμῖν γνωριοῦσι
τὰ ᾧδε.
Κολ. 4,9 Τον έστειλα δε μαζή με τον Ονήσιμον, τον πιστόν
και αγαπητόν αδελφόν, ο οποίος είναι συμπολίτης σας, από τας Κολοσσάς. Αυτοί θα
κάμουν εις σας γνωστά όλα τα εδώ.
Λουκ.
11,47 οὐαὶ ὑμῖν,
ὅτι οἰκοδομεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν,
οἱ δὲ πατέρες ὑμῶν ἀπέκτειναν αὐτούς.
Λουκ. 11,47 Αλλοίμονό σας, διότι κτίζετε τα μνημεία των προφητών,
τάχα από σεβασμόν δι' αυτούς, ενώ κατά βάθος έχετε τας ιδίας φονικάς διαθέσεις,
που είχαν οι πρόγονοι σας, οι οποίοι εφόνευσαν τους προφήτας.
Λουκ.
11,48 ἄρα μαρτυρεῖτε καὶ
συνευδοκεῖτε τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων ὑμῶν, ὅτι
αὐτοὶ μὲν ἀπέκτειναν αὐτούς, ὑμεῖς δὲ
οἰκοδομεῖτε αὐτῶν τὰ μνημεῖα.
Λουκ. 11,48 Επομένως από το ένα μέρος μαρτυρείτε και εβιβεβαιώνετε
ότι οι προφήται, καθό απεσταλμένοι του Θεού, είναι άξιοι παντός σεβασμού, από
το άλλο μέρος με την διάθεσιν και τας πράξεις σας συμφωνείτε και εγκρίνετε τα
έργα των πατέρων σας. Διότι αυτοί μεν εφόνευσαν τους προφήτας σεις δε κτίζετε
τιμητικώς τα μνημεία των.
Λουκ.
11,49 διὰ τοῦτο καὶ
ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ εἶπεν· ἀποστελῶ εἰς
αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλους, καὶ ἐξ αὐτῶν
ἀποκτενοῦσι καὶ ἐκδιώξουσιν,
Λουκ. 11,49 Επειδή όμως έχετε τας ιδίας πονηράς διαθέσεις με τους
πατέρας σας, δια τούτο είπεν η σοφία του Θεού, δηλαδή εγώ· θα στείλω εις αυτούς
προφήτας και αποστόλους, να ακούσουν δια μίαν ακόμη φοράν την αλήθειαν, μήπως
και μετανοήσουν. Αλλά αυτοί αμετανόητοι και εσκληρυμμένοι εις την κακίαν των,
άλλους μεν από αυτούς θα φονεύσουν και άλλους θα καταδιώξουν,
Λουκ.
11,50 ἵνα ἐκζητηθῇ
τὸ αἷμα πάντων τῶν προφητῶν τὸ ἐκχυνόμενον ἀπὸ
καταβολῆς κόσμου ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης
Λουκ. 11,50 δια να ζητηθή από την γενεάν αυτήν ευθήνη και να
επιβληθή τιμωρία δια το αίμα όλων των προφητών, που χύνεται από καταβολής
κόσμου μέχρι σήμερα.
Λουκ.
11,51 ἀπὸ τοῦ αἵματος
Ἄβελ ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου τοῦ ἀπολομένου
μεταξὺ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου· ναί,
λέγω ὑμῖν, ἐκζητηθήσεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς
ταύτης.
Λουκ. 11,51 Από το αίμα δηλαδή του αθώου Αβελ έως το αίμα του
Ζαχαρίου που εφονεύθη μεταξύ του θυσιαστηρίου και του ναού. Ναι, σας βεβαιώνω,
ότι δι' όλα αυτά τα εγκλήματα θα ζητηθή ευθύνη από την γενεάν αυτήν.
Λουκ.
11,52 οὐαὶ ὑμῖν
τοῖς νομικοῖς ὅτι ἤρατε τὴν κλεῖδα τῆς
γνώσεως· αὐτοὶ οὐκ εἰσήλθετε, καὶ τοὺς
εἰσερχομένους ἐκωλύσατε.
Λουκ. 11,52 Αλλοίμονον εις σας τους νομικούς, διότι αφαιρέσατε από
τους ανθρώπους το κλειδί της γνώσεως, τους εσκοτίσατε δηλαδή τον νουν με τας
ψευδείς διδασκαλίας σας και τους επήρατε το μέσον, με το οποίον θα εγνώριζαν την
αλήθειαν και θα επροχωρούσαν τον δρόμον της σωτηρίας. Ετσι και σεις δεν
εισήλθατε εις την βασιλείαν του Χριστού και εκείνους που ήθελαν να εισέλθουν
τους εμποδίσατε”.
Λουκ.
11,53 λέγοντος δὲ αὐτοῦ
πρὸς αὐτοὺς ταῦτα ἤρξαντο οἱ γραμματεῖς
καὶ οἱ Φαρισαῖοι δεινῶς ἐνέχειν καὶ ἀποστοματίζειν
αὐτὸν περὶ πλειόνων,
Λουκ. 11,53 Ενώ δε ο Ιησούς τους έλεγε αυτά, ήρχισαν οι γραμματείς
και οι Φαρισαίοι να κυριεύωνται εσωτερικώς από πικράν οργήν και εμπάθειαν
εναντίον του και να ζητούν όλοι μαζή από αυτόν αμέσως και εκ του προχείρου
απαντήσεις δια πολλά ζητήματα του νόμου.
Λουκ.
11,54 ἐνεδρεύοντες αὐτόν,
ζητοῦντες θηρεῦσαί τι ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ,
ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.
Λουκ. 11,54 Και του έστηναν έτσι παγίδα και τον παραμόνευαν
προσπαθούντες κάτι με δόλιον τρόπον να αρπάξουν από το στόμα του, που δεν θα
ήτο σύμφωνο με τον νόμον, δια να έχουν κατόπιν αφορμή να τον κατηγορήσουν.
Λουκ.
12,1 Ἐν οἷς ἐπισυναχθεισῶν
τῶν μυριάδων τοῦ ὄχλου ὡς καταπατεῖν ἀλλήλους,
ἤρξατο λέγειν πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ πρῶτον·
προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν
Φαρισαίων, ἥτις ἐστὶν ὑπόκρισις.
Λουκ. 12,1 Εν τω μεταξύ πολλά πλήθη λαού είχαν συγκεντρωθή
εκεί, τόσον πύκνα, ώστε να πατούν ο ένας τον άλλον. Ηρχισε τότε ο Ιησούς να
ομιλή προς τους μαθητάς του πρώτον και να τους λέγη· “προσέχετε τον ευατόν σας
από το προζύμι των Φαρισαίων, που είναι η υποκρισία των.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
