Πριν δημιουργήσει ο Θεός αυτό τον ωραίο κόσμο και τον άνθρωπο, γνώριζε ότι ο άνθρωπος μετά θα πέσει και είχε από την αρχή τον τρόπο πώς να τον ανορθώσει μετά την πτώση.
Και ο τρόπος ήταν να κατέβει στη γη ο ίδιος ο Υιός του Θεού, χωρίς όμως
να χωριστεί από τον Πατέρα του, να ντυθεί πραγματικά την ανθρώπινη
σάρκα, να λάβει την ανθρώπινη ψυχή, να γίνει δηλαδή πραγματικός
άνθρωπος, χωρίς να παύει να είναι ταυτόχρονα και Θεός.Μ’
αυτό το σώμα και τις δυνάμεις αυτής της ανθρώπινης ψυχής να εκπληρώσει
το νόμο του Θεού, πράγμα που ο άνθρωπος μόνος του δεν μπορούσε να το
κάνει, εξαιτίας της διαφθοράς που προκάλεσε μέσα του η αμαρτία. Να δώσει
τον εαυτό του θυσία για τον άνθρωπο, να πεθάνει στην ατιμία, να
αναστηθεί εκ νεκρών και να βάλει έτσι την αρχή της αναστάσεως, από το
θάνατο στην αιώνια ζωή, για όλους που θα ακολουθούσαν στη συνέχεια τη
δική του οδό.
Αλλά πώς ο Κύριος με τον θάνατό του έσωσε από τον θάνατο όλους τους
ανθρώπους, αν οι άνθρωποι, που ζούσαν πριν ή μετά, δεν υπήρχαν τότε στη
γη ή ήδη είχαν πεθάνει; Πώς, για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να
εξαγοράσει τον αιχμάλωτο αφού ούτε ο αιχμάλωτος δεν υπάρχει; Σε τέτοια
ζητήματα δεν πρέπει να ακολουθούμε την κοινή ανθρώπινη λογική αλλά να
σκεφτόμαστε πνευματικά, όπως ταιριάζει στους πιστούς.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
