Μαρτυρία κυρίας Ευσεβίας Τσερλέπη από το Μεσολόγγι
Η γνωριμία μας με τον Άγιο Πορφύριο έγινε τον Σεπτέμβριο του 1985, όταν
ένα πνευματικό του παιδί, η κυρία Ανθή (η οποία ήταν υπάλληλος
στην υπηρεσία του συζύγου μου), μας πρότεινε να πάμε οικογενειακώς να
γνωρίσουμε τον Γέροντά της. Μόλις φθάσαμε και χωρίς να πη τα ονόματά μας
η Ανθή, του είπε «Γέροντα, σας έφερα τον προϊστάμενό μου, να ευλογήσετε
τα παιδιά του».
Μας σταύρωσε λοιπόν και τελευταίος ο άνδρας μου του ζήτησε να
προσευχηθή για τον γυιό μας τον Τάσο που ήταν ζωηρός. Ο Άγιος του
απάντησε: «Καλά, για τον Τάσο μου λες, αλλά για την Ειρήνη γιατί δεν μου
είπες, που την πονάει η κοιλιά της; Δεν έχει τίποτε· απλώς ζηλεύει».
Η Ειρήνη, όταν γεννήθηκε το τρίτο παιδί, παραπονιόταν για πόνους στην
κοιλιά, πράγμα το οποίο είχα ελέγξει με πολλούς γιατρούς, αλλά προσωπικά
δεν ανησυχούσα, ενώ ο πατέρας της νόμιζε ότι το παιδί είχε κάτι σοβαρό,
για το οποίο εγώ αδιαφορούσα. Τελικά η Ειρήνη από τότε έγινε καλά και
δεν ξαναπαραπονέθηκε.
Στην συνέχεια πηγαίναμε κατά καιρούς σαν βόλτα κι άλλες φορές παίρναμε
την ευλογία του, ενώ άλλες απλώς καθόμασταν έξω. Ιδιαίτερη γνωριμία δεν
είχαμε ποτέ ώστε να ξέρη ποιοι είμαστε, ούτε υπήρξαμε πνευματικά του
παιδιά. Απλοί προσκυνητές, που μας έδινε την ευλογία του και συμβουλές
για τα παιδιά μας.
Το μεγάλο θαύμα που αξιωθήκαμε από τη χάρη του συνετελέσθη το 1989.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/